ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

νόμιζα ότι ένας ανθρωπος που γνωρίζω απ τα 14 μου με συμπαθούσε και έτσι έδειχνε ότι με εκτιμάει . από ότι κατάλαβα όλα μέσα στο μυαλό μου ήταν γιατί ήθελα κάποιος να με συμπαθεί το ει χα ανάγκη να το πιστεύω κι έτσι το είχα πλάσει στο κεφάλι μου.η ανάγκη κάποιου ανθρώπου να νιώσει αποδεκτός που είναι μοναχικός και πιάνετε από μικρές συμπτώσεις τον κάνουν να κρίνει λάθος συμπεριφορές ανθρώπων . στο τέλος τρώει για γείωση γερή και στανιάρει . όλα στο μυαλό μου ήταν ουσιαστικά δε έχω κανέναν φίλο ούτε έναν άνθρωπο να με θεωρεί κάτι σημαντικό στην ζωή του. δε έχω φίλους δε έχω ανθρώπους να με εκτιμούν ούτε ως άνθρωπο άρα μονη και πάλι πορεύομαι όπως πάντα έκανα κι ας νόμιζα ότι υπάρχουν κάποιου λίγοι που με συμπαθούν . έκλεισα πια τις πόρτες της ψυχής έξω όλοι !!!!!!!!!!!!!asperger