15.6.2013 | 00:11
Ουφ...
Είναι κάτι νύχτες, σαν και αυτή π.χ , που κάτι με πιάνει και δε ξέρω τι έχω. Απλώς δεν είμαι καλά και ας μην έχει γίνει κανένα μεγάλο κακό. Δεν έγινε,βέβαια,και κανένα μεγάλο καλό.Κι ούτε μπορώ να συγκεντρωθώ και να διαβάσω. Θα'θελα να ήμουν έξω. Ή έστω να πιω λίγο κρασί στο σπίτι. Αλλά κρασί δεν έχω κι ούτε πολλά λεφτά για να αγοράσω έστω μια μπύρα απ'το περίπτερο. Και σκέφτομαι αυτόν τόσο πολύ. Και τα δυο του μάτια και τη ζημιά που μου'χουν κάνει. Και δεν έχω ούτε έναν άνθρωπο να ανοιχτώ. Φοβάμαι πως έχω κουράσει τους πάντες για να αρχίσω πάλι κανέναν παραληρηματικό μονόλογο.Είμαι ερωτευμένη,στεναχωρημένη,απεγνωσμένη,αγχωμένη και μόνη...