ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάποτε σου είπα ότι μου πήρες όλα τα τραγούδια και όλα τα ποιήματα τα αγαπημένα... Είπα ψέματα... Αυτά είναι τα τελευταία. Δικά σου... Λέξη προς λέξη...Τώρα πρέπει να επιστρέψω...Καληνύχταhttp://youtu.be/WIe-W5wNb9cΔεν ξέρω πώς, δεν ξέρω πού, δεν ξέρω πότε, όμως τα βραδιάκάποιος κλαίει πίσω από την πόρτακι η μουσική είναι φίλη μας – και συχνά μέσα στον ύπνοακούμε τα βήματα παλιών πνιγμένων ή περνούν μεςστον καθρέφτη πρόσωπαπου τα είδαμε κάποτε σ’ ένα δρόμο η ένα παράθυροκαι ξανάρχονται επίμονασαν ένα άρωμα απ’ τη νιότη μας – το μέλλον είναι άγνωστοτο παρελθόν ένα αίνιγμαη στιγμή βιαστική κι ανεξήγητη.Οι ταξιδιώτες χάθηκαν στο βάθοςάλλους τους κράτησε για πάντα το φεγγάριοι καγκελόπορτες το βράδυ ανοίγουνε μ’ ένα λυγμόοι ταχυδρόμοι ξέχασαν το δρόμοκι η εξήγηση θα ‘ρθει κάποτεόταν δεν θα χρειάζεται πια καμία εξήγησηΑ, πόσα ρόδα στο ηλιοβασίλεμα – τι έρωτες Θέε μου, τι ηδονέςτι όνειρα,ας πάμε τώρα να εξαγνιστούμε μες στη λησμονιά.ΤΛ