Μάλλον φαντασιώνεσαι τον έρωτα ως κάτι ''υπερφυσικό'' και μοναδικό και υπέροχο και ίσως ουτοπικό σε τελική ανάλυση. Και ίσως περιμένεις τον πρίγκηπα καβάλα στο άλογο. Να θυμάσαι ότι η ''ευτυχία'' είναι κάτι πολύ πιο απλό και καθημερινό, ρώτα και τα ζευγάρια που βλέπεις και ζηλεύεις ''θανάσιμα'' να στο εξηγήσουν.
4.4.2018 | 23:46
Παράπονο
Καλησπέρα σε όλους. Το δικό μου πρόβλημα είναι ότι είμαι 26 χρονών και μέχρι στιγμής νιώθω πως ερωτικά δεν έχω ζήσει κάτι δυνατό . Βιώνω συνεχώς απογοητεύσεις. Την μια μετά την άλλη. Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη, να κοιτάω μπροστά, να δίνω νέες ευκαιρίες σε άτομα και να πειραματίζομαι, όμως εν τέλει όλα είναι χωρίς νόημα, αφού νιώθω πως κανένας άντρας μέχρι στιγμής δεν με έχει καλύψει συναισθηματικά ...Τώρα θα μου πείτε ότι είμαι ακόμα μικρή. Οκ δεν με έχουν πάρει και τα χρόνια, όμως θα ήθελα να ζήσω και γω αυτό το τόσο μαγικό που λέγεται αγάπη και που είναι τόσο δύσκολο να βρεις όμως όταν το βρεις σου αλλάζει τη ζωή...βλέπω ευτυχισμένα ζευγάρια στον περίγυρό μου και δεν σας κρύβω πως ενδόμυχα ζηλεύω, ζηλεύω θανάσιμα όσους έχουν βρει τον άνθρωπό τους , το στήριγμά τους και όσους έχουν ουσιαστικές ερωτικές σχέσεις και μια συντροφιά....έχω τόσα πράγματα μα δώσω όμως κανείς δεν μου δίνει την ευκαιρία! Άντρες με προσεγγίζουν, μου δίνουν ελπίδες,μου δημιουργούν προσδοκίες όμως τελικά με αφήνουν ή ξενερώνουν και με παρατούν. Δεν το αντέχω άλλο όλο αυτό. Δεν αντέχω πια τη μοναξιά, ούτε τον πόνο που μου έχουν προκαλέσει οι ερωτικές μου περιπέτειες. Το χειρότερο είναι πως έχω μέσα μου τόσα απωθημένα, που και να βρω τον κατάλληλο θα τον "διώξω " με τη συμπεριφορά μου, αφού θα τον πρήζω να κάνουμε όσα δεν έχω κάνει τόσα χρόνια με κανέναν. Δεν ξέρω τι λάθος κάνω. Απλώς κουράστηκα . Νιώθω άδεια συναισθηματικά και το κενό δεν γεμίζει ποτέ.
1