ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ημουν το Σαββατο με παρεα σ ενα κλαμπ κ, αντι να χορευω κ να περναω καλα, καθομουν σε μια γωνια. Κ εβλεπα ολους τους αλλους να διασκεδαζουν κ σκεφτομουν "γιατι να μην μπορω κ εγω να διασκεδασω ετσι?". Αλλα τι να κανω, δεν νιωθω πολυ ανετα σε τετοια μαγαζια. Με εκνευριζει η τσιγαριλα, με ενοχλει που για να μιλησεις στον αλλον πρεπει να κουβαλας μαζι σου ντουντουκα, αλλιως δεν προκειται να σ ακουσει, κ επισης δεν μ αρεσει να χορευω. Δεν εχω θεμα να παω παρολα αυτα σε κλαμπ, απλα ξερω οτι θα ερχομαι καθε φορα αντιμετωπη με την ερωτηση των αλλων "εσυ γιατι δεν χορευεις?", "εχεις κατι?" κλπ. Δεν μπορω να νιωσω ο εαυτος μου σ αυτα τα μαγαζια. Ακομα κ αν χορεψω(μονο οταν εχω πιει μερικα ποτακια) δεν το κανω γιατι οντως θελω να χορεψω, το κανω πιο πολυ για να φαινεται οτι περναω καλα κ να μην με πρηζουν ολοι λεγοντας μου "τι εχεις?" κλπ. Δεν τους κατηγορω που με ρωτανε, για καλο το κανουν, απλα εμενα με κουραζει το να πρεπει να εξηγω πως "δεν τρελαινομαι γενικα για χορο κ ακομα κ αν χορεψω, αυτο δεν θα με κανει να περασω πιο καλα". Ισως να μην ειναι του στυλ μου αυτα τα μαγαζια. Αλλα θα μ αρεσε σαν ιδεα να γνωρισω μια φορα ενα αγορι σ ενα κλαμπ. Να με πλησιασει επειδη θα μ εχει προσεξει, να μιλησουμε κ μετα ο,τι προκυψει. Αλλα δεν μου χει συμβει ποτε κατι τετοιο. Κ πως να συμβει? Αν δεν κουνηθω λιγο, αν δεν δειξω λιγη θετικη διαθεση, πως θα τον κανω να με προσεξει? Ακομα κ αν ειναι στην ιδια παρεα με μενα καποιος που μ αρεσει κ δεν τον ξερω, σκεφτομαι οτι κ να παω να του πιασω κουβεντα, θα πρεπει να γκαριζω, θα πρεπει να επαναλαμβανω 3 φορες αυτα που θα λεω για να με ακουσει κ τελικα λεω αστο καλυτερα. Γενικα δεν μπορω να πω οτι δεν εχω κατακτησεις, αλλα πιο πολυ απο γνωστους, με τους οποιους εχουμε γνωριστει σε κοινες παρεες κλπ. Ποτε δεν με εχει προσεγγισει καποιος σε ενα παρτυ, σε ενα κλαμπ, γενικα καπου εξω. Κ αυτο ειναι το παραπονο μου.