7.10.2013 | 23:10
Παρελθόν και αναμνήσεις...
Έχει περάσει καιρός από τότε που τα είπαμε τελευταία φόρα.Ξέρω, με είχες πάρει τηλέφωνο, τα είχα με άλλη όμως και στο άκουσμα της φωνής σου πανικοβλήθηκα, και σου είπα πως έχω δουλεία και θα σε πάρω εγώ πίσω. Έχουν περάσει σχεδόν 4 χρόνια από τότε που άκουσα την φωνή σου για τελευταία φορά. Εγώ είμαι ακόμα με την κοπέλα που είχα και τότε. Θέλω όμως να σου μιλήσω. Να σου πω όσα έκρυβα βαθιά μέσα μου, τότε, που ήμασταν μαζί και σε αγαπούσα τόσο που δεν μπορούσα να το δείξω. Θέλω να ξέρεις πως πίσω από την ανωριμότητα μου, την ανεξήγητη συμπεριφορά μου και τα ψέμματα, σαγαπούσα σαν τρελός. Σου έχω συμπαρασταθεί σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ζωής σου και μόνο αυτό έχω σαν απόδειξη της αγάπης μου για σένα. Δυστυχώς στις καλές μέρες δεν τα κατάφερα. Ήμουν δειλός και φοβισμένος. Πρέπει να σου μιλήσω, να σου πω όλα όσα ένοιωθα τότε, γιατί σου αξίζει μια δικαιολογία και σε μένα η ηρεμία, γιατί με την συμπεριφορά μου τα κατέστρεψα όλα. Σαγαπούσα. Μα όχι πια. Χάρις εσένα έμαθα από τα λάθη μου και τώρα ζω μια υπέροχη ζωή. Σε ευχαριστώ. Μακάρι να ήξερες τι καλό μου έχεις κάνει. Σου εύχομαι το καλύτερο. Να ξέρεις, μαθαίνω συχνά νέα σου. Να περνάς καλά όπου και να σαι και καλή σου τύχη... Εύχομαι μια μέρα να μου δοθεί η ευκαιρία να στα πω και από κοντά.Στην μνήμη (του παλιού) έρωτα μαςΣε ευχαριστώ.