Τα παιδιά έχουν δίκιο. Κι εγώ το ίδιο, ήμουν και μπορώ να σου πω ότι είμαι ακόμα κλειστή σαν χαρακτήρας, δλδ δεν ανοίγομαι τόσο γρήγορα και τόσο πολύ όσο άλλοι, μέχρι να αισθανθώ άνετα. Δεν είχει τίποτα κακό αυτό και σίγουρα δεν έχει και τίποτα κακό να ξέρεις να διαχειρίζεσαι την μοναχικότητά σου σε διάφορες φάσεις (είναι έξτρα προσόν μερικών ανθρώπων και όχι μειονέκτημα). Α ναι και αυτό το "για πάντα" που είπε κάποιος απο τους προλαλήσαντες, είσαι μικρή ακόμα για να με καταλάβεις, αλλά σου λέω απο τώρα ότι δεν είναι απαραίτητο να ισχύει. Πέρνα καλά τώρα και ό,τι θέλει ας το φέρει ο χρόνος. Χαλάρωσε λοιπόν, δεν συνιστάς κλινική περίπτωση χαχαχα (πλάκα κάνω). Άντε και καλή φοιτητική ζωή!!
18.4.2013 | 12:15
παθετικ
Στο σχολειο ειχα κλειστει φουλ στον εαυτο μου απολαμβανα μπορω να πω την μοναξια μου..διαβαζα σα τρελη και περασα νομικη περσυ..το πρωτο ετος εκανα παρεες οχι ομως κολλητες,γιατι εχω θεματα με την οικειοτητα,δε ξερω τι μαλακια με δερνει..φετος εχω αρχισει να κοινωνικοποιουμαι περισσοτερο,αλλα παλι απομακρυνομαι...πρωτον επειδη ολες και ολοι μιλανε για τις εμπειριες με τους κολλητους τους στα σχολικα χρονια και τα καλοκαιρια...οταν με ρωτανε για τους δικους μου φιλους,λεω για ατομα απο το σχολειο μου,βαζω και λιγο σαλτσα,επινοω πολλες φορες και διαφορα ΨΕΥΤΙΚΑ περιστατικα μισω τον εαυτο μου για τα ψεμματα,αλλα τι να τους ελεγα,δεν εχω ουτε μια κολλητη;δεν με νοιαζει να το πω,αλλα ο κοσμος φρικαρει..δευτερον εχω γνωρισει τους φιλους της παρεας μου,και ολοι μου λενε να γνωρισουν την δικη μου παρεα-που δεν υπαρχει-και τριτον δεν εχω ιδεα για τα μαγαζια στο τοπο μου..πλατεια αεριστοτελους δεν πηγαινα ΠΟΤΕ μην συναντησω καποιον γνωστο-εχω καλο στον εγκεφαλο μην το ψαχνετε-..μου λενε να παω εκει κι εκει και ρωταω περαστικους να μου πουν...ειμαι τραγικη..δεν θελω κανεναν και θελω να κλαψω..ειμαι τοσο παθετικ
2
