ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γειά σαςΕίμαι γυναίκα 30 ετών από αγαπημένη οικογένεια με έναν αδερφό λίγο μικροτερο και εδω και 1 ετος συγκατοικω με το αγόρι μου.Σχετικα με το πατρικό μου σπίτι, μέχρι τώρα ήμουν μια μέσα μια έξω μιας και η δουλεια μου ήταν μια εδώ μια εκεί. Η μάνα μου πάντα μου έλεγε ότι αυτο ειναι το σπιτι μου και πως οποιαδήποτε στιγμή το θελήσω θα μπορώ να επιστρέψω και να μείνω εκεί για πάντα. Όταν πρωτοθελησα να φυγω ύστερα από τσακωμο με τους γονείς μου και να βρω καταφύγιο στην σχέση μου που τότε έμενε στην άλλη άκρη της ελλαδας, η μάνα μου μου έδωσε απλά κάποια λεφτά και την ευχή της χωρίς πολλά πολλά ενώ ο πατέρας μου μου τηλεφωνούσε και με παρακαλούσε με γυρίσω κλαίγοντας οπότε και γύρισα. Μετά πάλι μετακόμισα μακριά αλλά ξαναγύρισα λόγω δουλειάς. Τον τελευταίο χρόνο πλέον μενω σταθερά στο ενοίκιο αλλά σε απόσταση αναπνοής από το πατρικό μου αφού, ύστερα από αλλον 1 χρόνο ψάξιμο για σπιτι κατα τον οποιο εμενα αναγκαστικα στο πατρικο μου, βρέθηκε το μόνο διαθέσιμο σπίτι προς ενοικίαση.λίγο πιο διπλαΤο θέμα μου είναι το εξης:Χθες τσακώθηκα με το αγόρι μου και ήθελα για μερικές μέρες το.χρόνο μου. Τηλεφωνησα στους γονείς μου που λείπουν στο χωριό για μερικές μέρες και τους είπα ότι θέλω να πάω στο πατρικο μου για 1,2 μέρες (έχω τα κλειδιά μου). Η μάνα μου σαστισε και διαμαρτυρηθηκε ότι τώρα μέσα στο τριήμερο μου ήρθε να τσακωθω και οτι εχω δικο μου σπιτι να παω και πως αν πάω θα ενοχλήσω τον αδερφό μου που κοιμούνται πλέον με την κοπελα του στο παιδικό μου δωμάτιο λόγω μεγαλυτερου κρεβατιού και πως δε θα περιμένει να με δει εκεί και θα θέλει να είναι μόνος με την κοπελα του αυτές τις μέρες. Σημειωνω οτι ο αδερφος μου τελικα ηταν οκ με ολο αυτο. Όταν της θυμισα τα λόγια της ότι θα μπορώ να γυρνάω οπότε θέλω έκανε πίσω και μου έλεγε φυσικά έχει και φαγητό κτλ και να μείνω όσο θέλω. Εγώ το σκέφτηκα όμως και στεναχωρηθηκα. Έτσι, έμεινα σε ξενοδοχείο για να μην επιβάρυνση κανεναν. Όταν το έμαθε η μάνα μου νευριασε λέγοντας ότι είναι απαράδεκτο να μένω αλλού ενώ έχω σπίτι. Της είπα όλα αυτά και νευριασε περισσοτερο ουρλιαζοντας ότι είμαι υπερβολική κι ότι δεν τα είπε ποτέ.Θέλω να ρωτήσω αν έχει κάποιος τέτοια εμπειρία και καποια συμβουλή. Ειμαι μπερδεμένη γιατί πιστεύω ότι δε θα έπρεπε να ζητάω άδεια για να πάω στο σπίτι μου κι από το δωμάτιο μου όπως άλλωστε μου έλεγαν παλιά θα είναι πάντα εκεί για μένα. Από την άλλη το έχουν κάνει γκαρνταρόμπα και γαμιστρωνα για τον αδερφό μου ο οποίος ψάχνει δουλειά και δε βρίσκει για να μετακομίσει. Έχουν βγάλει από μεσα τη φωτογραφία μου και την πήγαν στο σαλόνι και κάθε φορά που τους.επισκεπτομαι μέσα κοιματαιτο ζευγάρι. Το αστείο είναι ότι αν πω κάτι η μάνα μου ουρλιάζει και λέει ότι πρέπει να βοηθήσει τον αδερφό μου και ότι τα ρούχα της τα βάζει εκεί γιατί δεν έχει άλλο χώρο πια (έχει απειρα). Δε μου επιτρέπουν να το κλειδώσω και να το έχω μόνο για μένα αν χρειαστεί. Νιωθω ότι παρά τα λόγια της μάνας μου με πέταξε από τη ζωη της και έσβησε και τα σημάδια μου από το σπίτι μην προσδοκώντας τελικά την επιστροφή μου.