13.8.2015 | 18:42
Πείτε κάτι σας παρακαλώ ώστε να περάσει και να ξεχαστεί...
Και να βλέπω άνδρες που να σου μοιάζουν και η καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή μήπως και είσαι εσύ, αλλά οχι...Να υπάρχεις σχεδόν πάντα μέσα στο μυαλό μου και ας έχω να σε δω και να μάθω νέα σου πάνω απο χρόνο και να μου λείπεις...Και να σκέφτομαι οτι θέλω μια σχέση με κάποιον άνθρωπο και να ψάχνω για να τον βρω αλλά όταν σε θυμάμαι και βουρκώνω καταλαβαίνω οτι δεν είμαι ακόμα έτοιμη απλά πρέπει να προχωρήσω...Και αυτούς τους 4 μήνες που είμασταν μαζί, ήταν οι ωραιότεροι μήνες της μέχρι τώρα ζωής μου αλλά δεν θα το μάθεις ποτέ...Και λέω ξανά και ξανά οτι ίσως ήταν καλύτερα να μην σε γνώριζα ποτέ επειδή τώρα πονάω και μετά απο λίγο λέω πως έτσι έπρεπε να γίνει και οτι πρέπει να χαίρομαι που το έζησα έστω και τόσο...Μην μου πείτε να του μιλήσω, τηλεφωνήσω, στείλω μήνυμα λέγοντας αυτά που λέω εδω, επειδή δεν θα μου απαντήσει....