ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το να κάψεις ένα δάσος επειδή πέταξες το τσιγάρο σου κάτω είναι χαζομάρα (αμέλεια, αφέλεια, αυθορμητισμός, ανευθυνότητα και πάει λέγοντας), το να κάψεις ένα δάσος επίτηδες είναι έγκλημα. Χτες καθώς έκανα μπάνιο έκανα εκείνες τις χαζές σκέψεις. Τις υποθετικές. Σκεφτόμουν τι θα έλεγα τη μέρα της κρίσης. Αν υπάρξει ποτέ αυτή η μέρα θα πω λοιπόν πως έχω πει κάποια ασήμαντα ψέματα, πως έχω κλέψει δυο, τρεις, τέσσερις μπυρες, καμιά τσίχλα... οτι έχω κερατώσει... χμμ, αυτά. Αφού έκανα το μπανάκι μου, βγήκα και ήπια το ποτάκι μου, γύρισα και πάλι στο σπιτάκι μου, χάζεψα λίγο στον υπολογιστή, είπα να πέσω για ύπνο. Ώρα 5:28, κοιτάζω το ρολόι, το παράθυρο ανοιχτό, ακούγονται κάτι περίεργοι ήχοι, μικροεκρήξεις. Δε δίνω και πολύ σημασία. Μα επιμένουν. Βγαίνω έξω με δισταγμό, κοιτάζω, μυρίζω, όλα ήσυχα και άοσμα, κάνω να κοιτάξω και πιο ανατολικά... τότε αντικρίζω μια εικόνα που το μόνο που θύμιζε ήταν κόλαση. Ένας κατακόκκινος ουρανός συνοδευόμενος από μια βοή από σειρήνες και εκρήξεις. Πρώτη αντίδραση; Πανικός. Δευτερη, καλώ την πυροσβεστική και την αστυνομία. Ψάχνω να βρω τι σκατά γίνεται. Μεγάλη φωτιά στο Κρυονέρι να λέει ο ένας, μεγάλη φωτιά στο Καπανδρήτι ο άλλος. Εγώ, λόγω ψυχολογικών τραυμάτων (2 φορές έχω εκκενώσει το σπιτι μου λόγω πυρκαγιάς) να τα χω δει όλα. Με τα πολλά, ναι ήταν μια τεράστια, απειλητική πυρκαγιά που οφειλόταν σε εμπρηστική ενέργεια.Και σκέφτομαι εγώ τώρα. Αυτός ο κύριος μαλάκας, που είτε βαλτός και πληρωμένος είτε τρελός είτε οτι σκατά είτε, αν όντως υπάρχει αυτή η μέρα της κρίσης, θα συμπεριλάβει αυτή του την ενέργεια στις αμαρτίες του; Κι αν όχι... θα αντιληφθεί ποτέ του το κακό που έκανε; Αμφιβάλλω. Μακάρι οι σκεψεις μου να έφταναν μια μέρα στα αυτιά σου. Μα και να έφταναν τίποτα δεν θα άλλαζε. Ένας μαλάκας γεννήθηκες, ένας μαλάκας θα πεθάνεις, μα πριν πεθάνεις, ας έχει βρεθεί ένας άνθρωπος να σου κάψει τα χέρια μέχρι να λιώσουν. Γιατί κύριε μαλάκα, το να καις το παρθένο δάσος βάζοντας 20 μπιτόνια βενζίνη δεν πρόκειται για επιχείρηση, πρόκειται για έγκλημα, κι αν είσαι και θρήσκος, για αμαρτία. Η εικόνα του να καίγεται ένα δέντρο σε σοκάρει, η εμπειρία να βλέπεις ένα ολόκληρο δάσος να καίγεται, τα ελάφια να τρέχουν και οι κάτοικοι να κλαίνε, σε σοκάρει εξίσου και σου μένει χαραγμένη στο μυαλό για πάντα... αλλά το να την έχεις βάλει εσύ τη φωτιά πρέπει να ναι ανεκτίμητο.Άραγε το βράδυ κοιμάσαι ήσυχος; Άραγε πιστεύεις πως σιγά, δέντρα είναι θα ξαναβγούν, σπίτια είναι θα ξαναχτιστούν, ζώα είναι θα αναπαραχθούν... δυστυχώς είσαι λάθος. Κι εσύ κι όλη αυτοί που σε κατευθύνουν. Το δάσος, όπως και η θάλασσα, είναι αυτά που μας δίνουν ακόμα ζωή. Είναι τα "θεμέλια" της δικής μου και της δικής σου ανάσας. Χωρίς το δάσος που μόλις σκότωσες, γιατί περι εκτέλεσης πρόκειται, δεν μπορείς να ζήσεις. Αυτό που μας κάνεις, οι εικόνες που μου χαρίζεις, τα συναισθήματα που μου προκαλείς, τον φόβο που μου δημιουργείς θα τα θυμάμαι πάντα... όπως πάντα θα εύχομαι ολόψυχα να σου καούν τα χέρια και τα μάτια.Μ.