24.7.2013 | 20:43
Περί Έρωτος
Ίσως θα έπρεπε να σε είχα πιάσει και να είχαμε μιλήσει από πολύ νωρίς. Αν και όταν βρισκόμασταν μαζί ήταν δύσκολο και για τους δυο μας να τσακωθούμε η να μιλήσουμε για δυσάρεστα πράγματα. Κάποιες φορές είχα έρθει σπίτι σου σκοπεύοντας να σου μιλήσω και να ξεδιαλύνουμε αυτά που μας ενοχλούσαν, αλλά όταν βρισκόμασταν στον ίδιο χώρο δεν επικρατούσε ποτέ η λογική. Όπως το είχαμε θέσει ο ένας στον άλλον εκείνο το βράδυ που για άλλη μία φορά κοιταζόμασταν με τις ώρες, ήμασταν ερωτευμένοι... και τα σώματα μας αδιαφορούσαν για την πορεία της σχέσης, ήθελαν μόνο να παραμείνουμε κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλον. Δεν είχα την αυτοπειθαρχία να δω την σχέση μας στρατηγικά, να προβλέψω καταστάσεις και να κινηθώ ανάλογα, άσχετα αν μου το καταλόγισες και αυτό, ότι δηλαδή έπαιζα παιχνίδια μαζί σου. Μην παρεξηγείς αυτά που γράφω με έκρηξη καλοσύνης και αποδοχής. Αυτό που μου έκανες στο τέλος, ήταν πολύ σκληρό και άδικο. Εσύ ενδεχομένως να μην το αντιλαμβάνεσαι έτσι μιας και με έχεις κατηγορήσει για όλα τα δεινά της ζωής σου. Ήσουν ειλικρινής μαζί μου στο τι πήγες και έκανες, και αυτό το εκτιμώ, αλλά με πόνεσες με τον χειρότερο τρόπο. Οτιδήποτε άλλο και να συνέβαινε, θα μπορούσα να το ξεπεράσω, αλλά αυτό δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Και τέλος, μην με κακολογήσεις που γράφω εδώ μέσα. Εσύ βρήκες τον πρίγκηπα με το λευκό άλογο για να ξεχνιέσαι, εγώ το μόνο που έχω να με ηρεμεί και να με χαλαρώνει είναι το γράψιμο.Αν μπορείς να το επιλέξεις πάντως, σίγουρα δεν είναι έρωτας...