ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

30-. Ομοφυλόφιλος. Άνεργος. Μόνος. Μοναχικός απο επιλογή, κατόπιν συγκυριών βέβαια. Είχα μια συζήτηση πρόσφατα, κατά την οποία μου παρουσιασαν τον ερωτα σαν δευτερεύοντα παράγοντα για την αυτοπραγμάτωση. Εν μέρει συμφωνώ. Δηλαδή μεγαλώνοντας, κάνοντας απολογισμό, εκείνα που θα μετρήσουν θα είναι να εχω επιτύχει στον επαγγελματικό τομέα, να ζω σε δικό μου σπιτι, να αυτοσυντηρουμαι. Αλλά από συναίσθημα; Χρόνια έχω να πω ότι ερωτεύτηκα. Αλλοτε ενθουσιαστηκα, άλλοτε πειραματιστηκα, άλλοτε απομονωθηκα. Εχω κάνει γνωριμίες και μέσω διαδικτύου και από κοντά. Το πρώτο δε με γεμίζει, το δεύτερο επισης αμφίβολο, καθώς δε θέλω και να εκτίθεμαι. Δουλειά δεν έχω, ούτε αυτοσυντηρουμαι, μόνος δε μένω, οι φίλοι διασκορπισμένοι μου κυριως ετεροφυλόφιλοι σε φάση παντρειας και μιας κάποιας απομάκρυνσης. Δεν ειμαι καθόλου στα καλά μου κιόλας τελευταία γιατί εχω αρχισει πάλι να σκέφτομαι. Που παω, που βρίσκομαι, πόσο χαρούμενος ειμαι για τις επιλογές μου, απαντηση καμια σε τίποτε. Ξέρω πως αν είχα μια σχέση με όλη τη σημασία της λέξης, δε θα χα λύσει τα προβλήματα μου, μα θα μουν πιο ήρεμος, πιο γαλήνιος. Θα φωτιζομουν. Και πόσο αν επρόκειτο για ένα άτομο που θα κατάφερνε να με κάνει να πω ότι ερωτεύτηκα και πόσο μάλλον να με ερωτευτεί. Δε θέλω να περάσουν κι άλλες δεκαετίες από πάνω μου ετσι απλά. Ο έρωτας δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο, είναι αυτό που συμπληρώνει την όποια επιτυχημένη ή μη καμπή της ζωής μας. Δε θέλω να γεράσω μόνος, δε θέλω να αναλωθω, δε θέλω πάλι να ψάξω, αλλα να με ψάξουν και λίγο. Εχω βαρύνει μέσα μου, θέλω να ξανανιωσω παιδί. Ε.