ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μ αρεσει ενα παιδι κ του αρεσω κ κεινου. Αυτος λοιπον, καθε φορα που βρισκομαστε, νιωθω οτι προσπαθει σκοπιμα να με εκνευρισει λεγοντας μου τι τον ενοχλει στο χαρακτηρα μου, αλλα με λιγο πιο εντονο τροπο. Ας πουμε τις προαλλες ημασταν εξω κ την ωρα που του μιλουσα ειχα αφαιρεθει κ κοιτουσα αλλου κ μου λεει με εντονο υφος "οταν μου μιλας μπορεις να μην εισαι τοσο σνομπ, οσο εισαι παντα με ολους, κ να με κοιτας στα ματια?". Η πριν κατι μερες ημασταν παλι εξω και συζηταγαμε κατι κ εγω επεμενα στην αποψη μου κ μου λεει παλι νευριασμενος "αμαν μωρε, σταματα να πιστευεις οτι τα ξερεις ολα κ αποδεξου οτι μπορει κ να εχεις αδικο καποια φορα". Ξερω οτι γενικα με συμπαθει κ οτι δεν τα λεει ολα αυτα επειδη ας πουμε με αντιπαθει. Βεβαια ειμαι αρκετα σιγουρη οτι τα πιστευει ολα αυτα που λεει. Δηλαδη οντως πιστευω πως τον ενοχλει η ισχυρογνωμοσυνη μου. Απλα απορω που συνεχως νιωθει την αναγκη να μου επισημαινει κατι που δεν του αρεσει πανω μου κ μαλιστα το κανει κ με εντονο τροπο. Δεν ξερω...Παρολο που πολλες φορες μιλαμε κ γελαμε μαζι, αλλες φορες νιωθω οτι εκνευριζεται σχετικα ευκολα κ χωρις σοβαρο λογο μαζι μου. Γιατι ομως?? Δεν ειναι γενικα νευρικος σαν ανθρωπος, ουτε εκνευριζεται κ με αλλους ετσι ευκολα. Κ απορω που εκνευριζεται τοσο πολυ με μενα, που υποτιθεται οτι με γουσταρει. Δεν ειναι περιεργο?Μια φορα παντως που ειχε γινει αρκετα αποτομος μαζι μου κ ειχε καταλαβει οτι ειχα ενοχληθει, μου ειχε ζητησει συγγνωμη απο μονος του. Κ μαλιστα χωρις να του πω εγω οτι ενοχληθηκα, ή να δειξω εστω με τη σταση μου οτι πειραχτηκα. Δηλαδη καταλαβε μονος του οτι μαλλον ηταν υπερβολικος και μου ζητησε συγγνωμη. Αλλα γιατι νιωθω οτι ωρες ωρες ψαχνει αφορμη για να αρχισει να με κατηγορει για το οτιδηποτε??