ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.12.2018 | 03:48

Πεθερα

Θελω να σας διηγηθω τη δικια μου ιστορια σαν παιδι ορφανο που δεν γνωρισε γονεις.Δεν θα μπω σε περισσοτερες λεπτομερειες της παιδικης μου ηλικιας η οποια ηταν τραγικη .Τον αντρα μου τον γνωρισα στο πανεπιστημιο.Ηταν και ειναι ενα εξαιρετικα προικισμενο ατομο σε ολους τους τομεις διαφορετικος απο ολους τους υπολοιπους του γενους του.Παιδι χωρισμενων γονιων με πολυ μορφωμενο πατερα ,και αμορφωτη αλλα πονηρη και φιλοχρηματη μανα.Αφου καταφερε με τον κακο χαρακτηρα της να σκοτωσει τον αντρα της ο οποιος πεθανε μολις 59 ετων γιατι η ψυχη του δεν αντεχε αλλο μαζι της ( ανημερα της κηδειας του χορευε και διατυμπανιζε οτι ενα καινουργιο κεφαλαιο αρχιζει στη ζωη της)αρχισε να μας παραπονιεται για μοναξια.Εμεις μενουμε σε αλλη πολη αυτη σε αλλη και ηθελε να παμε εκει για να μας πρηζει.Ο αντρας μου επειδη την ηξερε παντα προσπαθουσε να την αποφυγει και ταυτοχρονα να προστατεψει εμενα για να μη με πληγωνει με τον απαισιο χαρακτηρα της.Ζηλευε τη σχεση μας και το οτι εμεις ημασταν ενα και δε μπορουσε να μπει αναμεσα μας τη τρελλαινε.Να πει κακο λογο για μενα δε μπορουσε γιατι αν επιχειρουσε κατι τετοιο ο αντρας μου την εβαζε αυτοματα στη θεση της λεγοντας της οτι προτιμα εμενα αντι γι αυτην και οτι αν συνεχισει δεν θα της ξαναμιλησει οποτε το βουλωνε.Το μισος της για μας σιγα σιγα θεριευε και παρολο που ειχαμε συχνη επικοινωνια και επιφανειακα ηταν ολα καλα οι καταρες οτι δεν τη βοηθαμε αυτη την ηρωιδα την κουκλα γιατι αυτα πιστευε για τον εαυτο της εδιναν και επαιρναν αλλοτε φωναχτα αλλοτε σιωπηρα.Οποτε ερχονταν σπιτι μας πανω απο τρεις μερες δε μπορουσαμε να μεινουμε ο αντρας μου κι εγω θελαμε να τη διωξουμε.Κανενας δεν την ηθελε ηταν αχαριστη και οτι και αν της προσεφερε ο οποιοσδηποτε εβρισκε το μπελλα του επειδη δεν ηταν οπως το ηθελε.Εγω για να μη στενοχωρω τον αντρα μου προσπαθουσα να μη της πολυμιλαω για να μη δημιουργουνται συγκρουσεις.Αν πηγαινες με τα νερα της για να γλιτωσεις την ειχες βαψει θα σε κατακρουργουσε ψυχικα.Τελος παντων ευτυχως ηταν μακριακαι δεν μπορουσε να μας πειραξει.Δε θα μπω σε λεπτομερειες να πω ειπε αυτο εκανε το αλλο .Ολα οσα εκανε και ελεγε πηγαζανε απο το συναισθημα οτι ηταν ερωτευμενη με το γιο της(οπως οι περισσοτερες)και ηθελε αυτη να ειναι στη θεση της συζυγου.Ειχε και ορισμενα κολληματα με τα σεξουαλικα της τα οποια ο αντρας μου επειδη ειναι γνωστης της γυναικειας ψυχολογιας της τα βγαζε στη φορα και αυτη τρελλαινοτανε που την ανακαλυπτανε και εκλεινε αρον αρον το τηλεφωνο εκσφενδονιζοντας καταρες μεχρι να ξαναπαρει μετα απο λιγο και ναζηταει συγγνωμη.Ειχε και τα καλα της ομως.Ηταν καθαρη προσεχε την εμφανιση της μας βοηθουσε οικονομικα(απ τα λεφτα του αντρα της που σκοτωσε)οποτε χρειαζομασταν εκανε σωστη οικονομια και διαχειριση των χρηματων.Περασαν τα χρονια μεγαλωσαμε ολοι και καποια στιγμη αρρωστησε.Τοτε εβγαλε το χειροτερο εαυτο της οποιος την πλησιαζε για να τη βοηθησει ειτε συγγενεις ειται γιατρος τον εβριζε τον καταταριοτανε και ολοι φευγανε.Εμεις μακρια ξεραμε οτι αν βρεθουμε κοντα της θα μας μαυρισει τη ζωη.Οποια γυναικα πηρε πανω απο μια μερα εφευγε .Στριγγλιζε εφτυνε το φαι ταπεινωνε τη γυναικα και καταριοτανε τους παντες ηθελε εμας να παμε.Ομως οταν τοσα χρονια βριζεις μισεις και καταριεσαι τα παιδια σου δημιουργεις τετοιο αυρικο και συναισθηματικο υποβαθρο οπου μονο απομακρυνση ψυχικη και συναισθηματικη μπορει να υπαρξει και οι συγκυριες ερχονται ετσι ωστε η τιμωρια να ειναι η μονη λυτρωση.Να μην σας κουραζω καποια στιγμηπεθανε.Εγω θεωρητικα θα επρεπε να ειμαι χαρουμενη αφου αυτο ευχομουν τοσο καιρο.Ομως στεναχωρηθηκα παρα πολυ οι τυψεις μου ειναι μεγαλες που δε την βοηθησαμε και τελικα καταλαβα οτι παρ ολο που τοσα χρονια την απεφευγα ενα μερος της ψυχης μου την αγαπουσε και τη θεωρουσα μανα μου(ισως επειδη δεν ειχα ποτε ).Και τωρα τα δυο μας μονα μας μακρια απ ολους και ολα μες την αγαπη μας χωρις παιδια για μη υπαρχει κανεις αναμεσα μας και μ ενα δυσαναπληρωτο κενο ενος μελους που αποσπαστηκε βιαια .Αν γυρνουσε ο χρονος πισω διαφορα θεματα θα τα αντιμτωπιζα πιστευω καλυτερα ομως τωρα συνειδητοποιησα ποσο μικρη ειναιη ζωη και ποσο ανωφελο ειναι να την σπαταλαμε σε αρνητικα συναισθηματα.Τελος θα θελα να πω στα νεα κοριτσια να εξεταζουν το προσωπο που τους ενδιαφερει σαν προσωπικοτητα πριν παρουν καποια σοβαρη αποφαση.Εγω ειχα τρελλη πεθερα και τελειο αντρα.Δεν μπορεσε να με πειραξει γιατι δεν της το επετρεψε διαλεξε εμενα οχι αυτην.Γιαυτο δοξαζω τοΘεο και τον ευχαριστω για αυτην την ευλογια που μου εδωσε.
0
 
 
 
 
Scroll to top icon