ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την Κυριακή πήγα σε μια ημερίδα και γνώρισα ενα παιδί λίγο μεγαλύτερο απο εμένα. Ήταν και εκείνος μονος του εκει διχως καποια παρέα, οπότε αρχίσαμε να μιλάμε. Στο τέλος της ημερίδας, κανονίσαμε να παμε για καφέ μιας και οι δυο δεν θέλαμε να πάμε ακόμη σπίτι μας. Πήγαμε για καφέ, κάναμε και τις βόλτες μας και λιγο πριν χωριστουμε ανταλλάξαμε αριθμούς για να κανονίσουμε ξανα για καφεδακι ή βόλτα. Καθώς χαιρετιομαστε, κάνει κίνηση και τον έκοψα λέγοντας του πως καλύτερα θα ήταν να μην πάει παρακάτω. Μετα απο λιγο με παιρνει τηλ για να μου πει κατι και πριν κλείσουμε μου πεταει "σε σκέφτομαι". Χθες το πρωι μου εστειλε μηνυμα και στην πορεια αρχισε τα τηλέφωνα. Του εξηγησα πως ολη αυτη η κατάσταση μου δημιουργεί μια πιεση εφοσον δεν βλέπω τη γνωριμία μας με τον ιδιο τρόπο και μου εστειλε "ολες ιδιες ειστε...μολις βρισκετε ενα καλο παιδί τον πετάτε, ενω στους μαλακες που σας θελουν για π***** καθεστε σουζα". Εκνευριστηκα παρα πολύ και ξεκοψα. Μου ζητησε συγνωμη και καλα οτι βγηκε εκτος εαυτου. Το οποιο το θεωρω παραλογο γτ δεν του εκανα κατι, απλα του ειπα πως βλεπω την κατάσταση. Μου τη σπάνε κατι τετοιοι ανθρωποι που δεν μπορούν να δεχτουν την αποψη του αλλου και που γενικευουν τα πράγματα.