ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ακολουθεί τεράστιο νήμα οπότε υπομονή...Πριν από δέκα χρόνια, και ενώ βρισκόμουν στο α εξάμηνο σπουδών, είχα πάει στο σπίτι ενός συμφοιτητή μου (που τελικά γίναμε όντως στενοί φίλοι, ασχέτως που μετά χαθήκαμε,). Αν και δε γνωριζόμασταν καιρό, μιλούσαμε πάντα για ωρες για ποικιλλα θέματα, όπως έρωτας, δολοφονίες στην Ελλάδα, άμβλωση κτλ.Περι ανέμων και υδάτων. Ένα απόγευμα, είχα πάει να δούμε το κουρδιστό πορτοκάλι και μετά μιλούσαμε για ώρες για τον έρωτα. Εγώ ήμουν κάθετη, δεν πίστευα στον έρωτα με την πρώτη ματιά, δεν πίστευα στις ψυχές, στο κάρμα κτλ κτλ. Κάποια στιγμή μου είπε πως αν με έχει κόψει ορθά από το λίγο που με ξερει θεωρεί πως έχει βρει τον άντρα που θα πάθω πλάκα. Γέλασα και μου έβαλε να δω ένα βίντεο που ειχε παρουσιαστεί δύο χρόνια νωρίτερα σε μια έκθεση τέχνης στην Αθήνα. Γενικά του άρεσαν αυτά, δούλευε η αδερφή του στην Αθήνα, και ψαχνόταν .Εγώ ούτε καν. Το είδα και απλά έμεινα. Ό,τι λένε για καρμα, καψούρα, έρωτα μπαμ κ κάτω, όπως θέλετε πείτε το , το έπαθα! Ένιωθα ότι με τον πρωταγωνιστή του βίντεο ειχαμε ξανασυναντηθεί. Παρόλ'αυτα κ όντας ξεροκέφαλη όσο δεν πάει του είπα πως έπεσε έξω με τον τύπο, πως δε μου άρεσε καν και πως ειναι μπουρδες όλα αυτά. Έψαξα βέβαια λίγο για αυτόν , το όνομα του κτλ, αλλά δεν ασχολήθηκα περαιτέρω, αν και τρωγομουν να του στείλω (είχα βρει το μέιλ του). Απλά το εθαψα. Τα χρόνια πέρασαν , με αυτόν τον φίλο χάθηκα κάποια στιγμή καθώς έφυγε στο εξωτερικό, έκανα μια σχέση πολλων χρόνων, ώσπου είχα βρεθεί σε ένα σημείο απόλυτης κατάντιας, ψυχολογικής. Η σχέση με τον φίλο μου αν κ είχε αγάπη δεν τραβούσε, γιατί δεν αποφάσιζε ούτε καν να μείνουμε μαζί (κολλημένος με τους γονείς του) και οικονομικά ήμουν άστα βραστά αν και με σπουδές προπτυχιακές και μεταπτυχιακές.. Ξαφνικά, ένα απόγευμα που επέστρεφα σπίτι από μια υπέροχη συνεντευξη για άλλη δουλειά που είχα κλεισει, με καταρρακτώδη βροχή, έμαθα πως είχα προσληφθεί σε μια θέση. Τρελάθηκα, φοβήθηκα κιόλας καθώς έπρεπε να μετακομίσω , ήρθαν τα πάνω κάτω. Με το που ήρθα εδώ πριν λίγους μήνες όλα αλλαξαν. Σαν να άνοιξαν οι ουρανοί και μου ήρθε όλη η τύχη που δεν είχα μαζεμένη. Βρήκα σπίτι σε μισή ώρα, η δουλειά είναι τέλεια και χωρίς κούραση με καλά για την εποχή χρήματα, γνώρισα και λίγα ατομα, περπατώ και βρίσκω λεφτά στον δρόμο!Και καθώς ήμουν που λέτε μια μέρα στη δουλειά και ρεμβαζα στο διάλειμμα στρίβω το κεφάλι αριστερά και τι να δω...Έναν τύπο φτυστο με τον τύπο στο βίντεο του τότε να ανεβαίνει τη σκαλα. Δεν μπορώ να περιγράψω τι έπαθα, ίσως και μίνι εγκεφαλικό, ήταν σαν να έγινε φοκους μόνο πάνω του, όλα χάθηκαν, έτρεμα , είχα ταχυκαρδίες. Και ναι ήταν αυτός, και ναι ήμασταν και είμαστε συνάδελφοι. Δεν του μιλούσα καν, τόσο πατατρακ είχα πάθει. Ώσπου με πλησίασε αυτός, που δε μιλούσε γενικά με άλλους ήταν απόμακρος όπως και εγώ , και γελούσε ολόκληρος , ήταν αμήχανος, με άγγιζε στη μέση κτλ και θεώρησα πως κάτι ένιωθε και αυτος. Υπήρχε σαφέστατα φλερτ. Τι να πω, ό,τι μα ο,τι λέει η γλώσσα σωματος γινόταν. Όμως κ ενώ του είχα δώσει το τηλέφωνο μου δε μου ζήτησε να βγούμε και μια φορά που το έκανε δε μου τηλ ποτέ. Εκεί ψιλιαστηκα, έψαξα και βρήκα πως είχε σχέση λίγους μήνες. Τον ξεφτιλισα , με έβγαλε τρελή, αλλά έχουμε ακόμη νορμάλ σχέσεις, όχι πολλά πολλά, αλλά οπότε μιλάμε, εγώ κυρίως, αυτός το ψιλοπαλευει καθώς φαίνεται λίγο αμηχανος, είμαστε χαλαροί και ευδιάθετοι. Τίποτα δε μαρτυράει τι παίχτηκε. Και μιλώ με σεβασμό για τη δικιά του αν τυχόν γίνει νύξη από αλλους. Με θλίβει ωστόσο που εξελίχθησαν έτσι τα πράγματα , καθώς πλέον είμαι πεπεισμένη πως τίποτα δεν έγινε από τύχη. Η μοιρα , όπως θέλετε πείτε το, ήθελε να γνωριστούμε. Ίσως όχι για να γίνει κάτι ερωτικό αλλά για να πάρουμε ένα μάθημα ο ένας από τον άλλον. Αν λοιπόν μπορούσα να του πω κάτι , αν έχω δίκιο πως με γνώρισε για να πάρει ένα μάθημα, αυτό είναι το εξής: " Γ. έχεις μεγάλη δύναμη μέσα μου όμως συμβιβάζεσαι με τη μετριότητα. Δε με αφορα αν κάποιοι σε θαυμάζουν, σε παινευουν , σου χαϊδεύουν τα αυτιά. Πολλά έργα σου , αν και καλά, δεν έχουν ούτε στο ελάχιστο τα όσα μπορείς να δωσεις. Πρέπει να αγαπήσεις τον εαυτό σου, να αφήσεις τους συμβιβασμούς και τις εύκολες λύσεις και να φτάσεις στα άκρα. Να μιλάς, να ρισκάρεις ,να διεκδικείς. Αξίζεις να έχεις το καλύτερο δίπλα σου όμως δεν το έχεις και δε θα το έχεις ποτέ αν δεν πιστέψεις σε εσένα. Μη φοβάσαι, να είσαι γενναίος. Πάψε να μετουσιώνεις τη δειλία σου σε ντροπή. Πάψε να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου πειθωντας τον πως η μετριότητα είναι η τελειότητα. Το βλέμμα σου είναι ίδιο η βροχή. Και μπορεί να έχεις την καθαρότητα στην ψυχή σου , όμως είναι καιρός να βρεις και τη δύναμη και ναι είναι καιρός να παρασύρεις. "Λυπάμαι που δε μου έδωσε ποτέ την ευκαιρία να του μιλήσω και να του πω όλα όσα έγραψα εδώ. Γιατί το χάσαμε πριν καν αρχίσουμε. Η ψυχή μου αναγνώρισε τη δική του, η δική του δεν ξέρω...θεωρώ όμως πως είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα , πήρε το μάθημα που κλήθηκα να του δώσω. Και εγώ πήρα το δικό μου.Εις το επανιδείν