ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ή μου φαίνεται;Ο χειμώνας φταίει;Ή οι γιορτές που έρχονται;Μπαίνω να διαβάσω εξομολογήσεις και εφτά με οχτώ στους δέκα γράφουν για κατάθλιψη,δυσλειτουργικές οικογένειες,προδοσίες,απιστίες και βέβαια μοναξιά,πολλή μοναξιά...Γράφουν κανα δυό για προβλήματα υγείας που πράγματι μόνο γι'αυτά αξίζει να ανησυχούμε. όλα τ'άλλα αργά ή γρήγορα λύνονται,αλλά...πάλι μίρλα,πόνος και δυστυχία.Για γκόμενους και γκόμενες που μας άφησαν,για φίλους που στα δύσκολα την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια.Για μπαμπάδες και μαμάδες που δεν μας καταλαβαίνουν.Οκ,πάντα υπήρχαν αυτά και θα υπάρχουν και συνήθως τα προσπερνώ ειδικά αν είναι σεντόνια.Όχι ότι δεν τα έχω περάσει ή κάποια από αυτά τα περνάω τώρα...Αλλά ρε γαμώτο,λύση δεν θα βρει κανείς λέγοντας τον πόνο του σε αγνώστους που στο κάτω-κάτω της γραφής δεν ξέρει κανείς ποιος πραγματικά είναι πίσω από ένα ψευδώνυμο και τι καπνό φουμάρει.Ίσως είναι επειδή έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που άρχισα να μπαίνω στη στήλη.Εντάξει, πόσα ακόμα "γιατί τόση μοναξιά;","με πρόδωσες, με άφησες","η μαμά μου γκρινιάζει όλη την ώρα και ο μπαμπάς μου έχει γκόμενα'',''είμαι ομοφυλόφιλος και δεν υπάρχει lgbt κοινότητα στο Άνω Κατσαβροχώρι που επέστρεψα επειδή δεν βρίσκω δουλειά στη πόλη'' να διαβάσεις;Τετριμμενα και χιλιοειπωμένα όλα.Ούτε τρολιές της προκοπής δεν γράφονται τώρα πια.