ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.11.2015 | 21:16

ποναω

Το μονο που εχω να πω ειναι οτι κουραστηκα.Και αν πιο δυνατη σου φαινομαι αυταπατασαι.Το σημαντικοτερο πραγμα στην ζωη για μενα ,ειναι η προοδος κριμα που εγω η ιδια χειροτερευω. Εχω κουραστει πολυ. Το μονο που περιμενω ειναι να φυγει και αυτη η μερα και να ερθει το αυριο που υποσυνειδητα γνωριζω πως θα ειναι το ιδιο γκριζο και κουραστικο. Οχι,μην σκεφτεσαι πως ειμαι απαισιοδοξη.Μην το σκεφτεις αυτο σε καμια περιπτωση απελπισμενη ειμαι. Παντως θα χω να γελαω ολες εκεινες τις φορες που αισιοδοξα σκεφτηκα και εν τελη ολα σκατα. Να δινεις στον αλλον οτι αξιζει λενε εγω παλι λεω να δινεις στον αλλον οτι θελει οταν αυτος σου εδωσε οτι ηθελες.Και δεν εχω απο που να πιαστω ρε συ ,αληθεια. Λενε πως η χαρα υπαρχει μεσα μας δεν χρειαζεται να την ψαχνουμε γυρω μας. Μα για να σαι πραγματικα χαρουμενος στις μερες μας η ζωη πρεπει να τα χει καλα μαζι σου. Σιγουρα θα διαφωνισεις αλλα κοιταξε το ειναι η δικια μου αληθεια.Και ας βγει καποιος να μου πει ενα λογο να χαρω ,να νιωσω ευγνωμων εστω. Δεν θα μιλησω για τον οικονομικο τομεα το μονο που εχω να πω ειναι οτι και οι δυο γονεις μου ειναι ανεργοι. Δεν μπορω να βγω δεν τους το ζηταω καν δεν θελω να τους επιβαρυνω.Τους αγαπω και ειμαι τοσο περηφανοι για αυτους ειναι οι δικοι μου ηρωες.Στις πανελληνιες απετυχα τελειως. Δεν περασα πουθενα και αληθεια ζηλευω και με πιανει το παραπονο που περασαν τοσοι και τοσοι μα εσυ θα πεις ΄΄ας διαβαζες΄΄. Και ομως '' ο χρονος μας πιεζει και η υλη πρεπει να τελειωσει'' αλλα εγω Κυρια? Τι θα γινει με μενα που δεν ειχα την δυνατοτητα να παω φροντιστηριο? Μπορειτε να το επαναλαβετε παρακαλω? ''μας πιεζει ο χρονος κουκλα μου''. Και να τους ακους να μιλανε ψιθυριστα μεταξυ τους ''οσοι δεν πανε φροντιστηρια ειναι χαμενοι απο χερι''. Μα αστο αυτο, δεν τα παραταω. Μα τι γινεται με την αγαπη ρε συ? Τι γινεται με τον ερωτα? Ειμαι 18 θελω να το ζησω. Μα εχω σημαντικοτερα πραγματα να σκεφτω οπως ο σπιτονοικοκυρης που καθε τρεις και λιγο χτυπαει για το νοικι. Οχι δεν ειναι η μητερα μου εδω ουτε ο πατερας μου φυγε! Ενα ενεργειακο βαμπιρ που ρουφαει και με στιβει οταν με κοιτα. Και νιωθω ντροπη. Και σε σιχαινμαι ωρες ωρες εαυτε μου γιατι δεν θα πρεπε. Αυτος να ντρεπεται 3σπιτια εχει και κανενα παιδι αλλα δεν θα το αναλυσω περισσοτερο γιατι ποτε δεν ξερεις τι γινεται μεσα σε ενα σπιτι. Αλλα το χει το θρασσος του δεν το χει? Η το χω γω ? Δεν ξερω ,τι να σου πω. Και συ πατερα μην σκυβεις το κεφαλι γιατι εσυ δεν εισαι ετσι το ακους? Δεν θα πατουσες ποτε στην αδυναμια ενως ανθρωπου γιατι διαολε αυτο εισαι ! Εισαι ανθρωπος.. Τελος παντων αυτα ηθελα να σου πω. Α!! Και αν μπορεις αγαπαμε λιγο παραπανω το χω αναγκη. Ειμαι εγω ο φιλος,ο γνωστος η ο ιδιος σου ο εαυτος. Τι σημασια εχει! Απλα αγάπαμε..(Π)
 
 
 
 
Scroll to top icon