ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γειά σας.Πρώτη φορά γράφω εδώ και θα ήθελα να ζητήσω τη γνώμη και συμβουλή κάποιου που έχει περάσει κάτι αντίστοιχο.Είμαι άντρας λίγο πριν τα 30.Πριν από 2 χρόνια χώρισα μετά απο μία σχέση 4 χρόνων.Την κοπέλα αυτή την αγαπούσα υπερβολικά πολύ.Όλα ήταν τέλεια για μένα.Όμως τον τελευταίο χρόνο άρχισα να νιώθω πως κάτι αρχίζει να αλλάζει μεταξύ μας,με αποκορύφωμα να μου πεί εκείνη πως έχει συναισθήματα για κάποιον άλλον.Ο χωρισμός ήταν μονόδρομος λοιπόν.Όταν χωρίσαμε επειδή την αγαπούσα πολύ έπεσα σε ένα δίαστημα όπου όπου όλα δεν είχαν κανένα νόημα για μένα.Δεν με ένοιαζε αν θα ξυπνήσω την επόμενη μέρα ή όχι.Απο τη στεναχώρια άρχισε να κλονίζεται η υγεία μου.Μου εκδηλώθηκε ένα αυτοάνοσο νόσημα για το οποίο χρειάστηκε να μπώ νοσοκομείο και για το οποίο κάνω θεραπεία μέχρι σήμερα.Τελικά κατάφερα με τη βοήθεια ψυχολόγου να βάλω τα η συναισθηματική μου κατάσταση σε μία ισορροπία και με τη σωστή αγωγή να βάλω το αυτοάνοσο νόσημα που με ταλαιπωρούσε σε ύφεση.Τώρα πλέον 2 χρόνια μετά και έχοντας περάσει όλα αυτά νιώθω ότι επιτέλους ξεπέρασα το χωρισμό μου.Ξέρω ότι δεν είναι φυσιολογικό αυτό που μου συναίβη.Δεν αρρωσταίνουν όλοι οι άνθρωποι που χωρίζουν ούτε πέφτουν σε κατάθλιψη.Ίσως είμαι πολύ ευαίσθητος ή αδύναμος χαρακτήρας.Το δουλεύω και προσπαθώ να βελτιωθώ και σε αυτό.Το πρόβλημα μου είναι ότι ενώ έχω ξεπεράσει την πρώην μου ποτέ δεν έπαψε να μου λείπει η φάση της σχέσης.Νίωθω ότι θέλω τόσο πολύ να αγαπήσω και να αγαπηθώ ξανά.(ξέρω ακούγεται ηλίθιο)Μου λείπει να μιλάω με κάποια όπως μίλαγα με εκείνη.Να αγκαλιάζω και να φιλάω την κοπέλα μου και να την νιώθω να λίωνει στα χέρια μου.Να έχω την αίσθηση ότι κάποιος εκεί έξω με νοιάζεται,με σκέφτεται και του λείπω.Ωστόσο με όλα αυτά που πέρασα δεν νιώθω έτοιμος να δοκιμάσω ξανά να μπώ σε σχέση.Φοβάμαι πως αν πάει κάτι στραβά θα κυλήσω πάλι ξανά και θα χειροτερέψουν πάλι όλα μαζί και η υγεία μου.Πώς μπορώ λοιπόν να σταματήσω να νιώθω αυτήν την έλλειψη όλη την ώρα χωρίς να μπώ στη διαδικασία αναζήτησης άλλης συντρόφου.Πώς μουδιάζω αυτό το συναίσθημα κενού;Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο όλων όσων έκαναν τον κόπο να διαβάσουν την ιστορία μου.Ελπίζω κάποιος να έχει καποια συμβουλή ή απάντηση στο ερώτημα μου.