5.4.2018 | 21:15
Πως γίνεται να σου λείπει κάτι, που δεν σου ανήκε ποτέ
Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018 η μέρα που "εξαφανίστηκες" , άφησες ένα ένα απλό μήνυμα στις τέσσερις η ώρα πρωί μιας και ήξερες ότι θα κοιμάμαι και δεν θα το διαβάσω, επίσης ήξερες ότι δε θα χρειαστεί να με αντιμετωπισεις απαντώντας σε ερωτήσεις όπως : γιατί; εγώ φταίω; και άλλα τέτοια αξιολυπητα!Όταν ξύπνησα είχα ένα κακό προαίσθημα και επιβεβαιωθηκε όταν διάβασα το μήνυμά. "Θα σε πάρω εγώ τηλέφωνο..."Δεν πήρες ποτέ, όπως δεν έδωσες ποτέ απάντηση και στα 2 μήνυμα που βρήκα κουράγιο να σου στείλω.... Τα σενάρια στο μυαλό μου αμέτρητα για τη φυγή σου, την αλήθεια όμως τη ξέρεις μόνο εσύ. Και για εναν ηλιθιο λόγο πάντα θα την περίμενω.Πάλευα καιρό να μην σε ερωτευτώ αλλά δεν το κατάφερα.... πονάω όταν περνάς φευγαλέα από το μυαλό μου στη διάρκεια της μέρας. Όπως σου έγραψα στο τελος κάθε μηνυματος, να σε προσέχεις είσαι πολύ σημαντικός για μένα, το ίδιο είχες πει κι εσύ κάποιες φορές... Να είσαι πάντα καλά αστέρι μου, δε θα σε ξεχάσω εύκολα γιατί πονεσα για σένα, πολύ.