ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνώρισα μία κοπέλα με την οποία μιλάγαμε κάθε μέρα και κάναμε αρκετή παρέα,βγαίναμε αρκετά.Γενικά νιώθω ότι δέθηκα μαζί της πάρα πολύ χωρίς να έχει γίνει κάτι ερωτικό.Την ερωτεύτηκα όμως,την ερωτευτηκα πολύ,πέρα από κάθε λογική,όσο καμία σε αυτά τα 28 χρόνια ζωής μου.Αποφάσισα να της το εξομολογηθώ μόνο που αυτή δεν ένιωθε το ίδιο.Με ταρακούνησε αυτό το συναίσθημα,ήταν ότι πιο δυνατό έχω ζήσει.Δεν μπορούσα να φανταστώ οτι μπορώ να αγαπήσω τόσο πολύ έναν άνθρωπο.Θα έδινα τα πάντα για αυτήν ακόμα και την ζωή μου χωρίς καν να το σκεφτώ.Πληγώθηκα πάρα πολύ και ένιωσα φριχτά.Όμως ακόμα και τώρα 3 μήνες μετά την τελευταία φορά που την είδα και επικοινωνήσαμε,ακόμα και αν έμαθα οτι είναι με άλλον δν έχω σταματήσει να την αγαπάω και να την σκέφτομαι.Δυστυχώς δεν νομίζω ότι θα την ξεπεράσω ποτέ.Πώς γίνεται να σταματήσω να την αγαπάω?Πως γίνεται να μην έχω νέα για κάποιον άνθρωπο που αγαπάω τόσο πολύ,να μην ξέρω καν αν είναι καλά...