ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.9.2016 | 16:52

Πώς να μάθω να πλασάρω καλύτερα τον εαυτό μου;

Κάποιος με χαμηλή αυτοπεποίθηση/αυτοεκτίμηση, που λόγω αυτού του τόσο έντονου αρνητικού χαρακτηριστικού έχει καταλήξει να μείνει πίσω στη ζωή του, σε όλους τους τομείς, με ποιον τρόπο θα μπορούσε να αυτο-εκπαιδευτεί ώστε να μάθει να πλασάρει(όχι να προσποιείται) καλύτερα τον εαυτό του;Εξαιτίας της κακής εντύπωσης που έχω εγώ η ίδια για τον εαυτό μου, αυτό δυστυχώς γίνεται αντιληπτό από τον οποιονδήποτε με συναναστραφεί, με αποτέλεσμα να μοιάζω στα μάτια όλων γύρω μου ως ένα πλήρως ανασφαλές κι αδύναμο πλάσμα κι έτσι δύσκολα κάποιος θα μπει στον κόπο να ασχοληθεί περαιτέρω μαζί μου.Στις συνεντεύξεις για δουλειά δείχνω εξαιρετικά στρεσαρισμένη και φοβισμένη - ποιος άνθρωπος θα θελήσει να προσλάβει κάποια που μοιάζει τόσο εύθραυστη; Στις διαπροσωπικές μου σχέσεις λειτουργώ και πάλι το ίδιο φοβισμένα, μοιάζω απόμακρη ή ακόμα και σνομπ, όμως αυτό που πραγματικά ισχύει είναι ότι φοβάμαι να αφήσω ελεύθερο τον εαυτό μου μην τυχόν και πω/κάνω κάτι πιο αυθόρμητο και με αντιπαθήσουν. Σκεφτείτε ότι ακόμα και στο πρώτο ραντεβού με τον πρώην μου, τον οποίο είχα ερωτευτεί τρελά από την πρώτη κιόλας ματιά, όταν έπεσαν τα πρώτα μας φιλιά γύρισε μετά από λίγο και με ρώτησε "γιατί τραβιέσαι όταν σε φιλάω;" Ειλικρινά δεν το έκανα επίτηδες κι ούτε καν είχα αντιληφθεί ότι το έκανα αυτό. Είναι λες και σαμποτάρω εγώ η ίδια τον εαυτό μου, χωρίς να το επιδιώκω όμως. Δεν μου κάνει λοιπόν καμία εντύπωση που έχω καταλήξει πλέον μια αόρατη κομπάρσα της ίδιας μου της ζωής, χωρίς δουλειά ή σύντροφο ή φίλους.. Κι όλα αυτά επειδή δεν ξέρω πώς να πιστέψω στον εαυτό μου και πώς να μάθω να λειτουργώ πιο δυναμικά ώστε να βγω από την υπαρξιακή μου αφάνεια.Ξέρω ότι δεν είστε ψυχολόγοι για να μου λύσετε το πρόβλημα, αλλά μιας και συνήθως δίνετε πολύ ορθές συμβουλές εδώ μέσα, απλώς αναρωτιέμαι αν έχετε κάτι να συμβουλεύσετε κι εμένα ή αν έχετε έστω περάσει κι εσείς κάτι ανάλογο με όσα σας περιέγραψα παραπάνω και μπορείτε να μου πείτε πώς καταφέρατε να το αντιμετωπίσετε.Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
2
 
 
 
 
σχόλια
Εγώ πιστεύω ότι θέλει πολύ προσωπική δουλειά για να το ελαχιστοποιήσεις κάπως. Ο καθένας πιστεύω το προσεγγίζει διαφορετικά το θέμα. Άλλοι με το να κάνουν μία συνεχή περισυλλογή. Εγώ πεισμώνω και προσπαθώ να κάνω το κάτι παραπάνω από τους γύρο μου. Βοηθάει πάντως και να το λες κάθε μέρα στον εαυτό σου ότι μπορείς να τα καταφέρεις και ας μην το πιστεύεις κάποια στιγμή θα το πιστέψεις.
Πιστευω και μονο που μπήκες στην διαδικασία να γράψεις αυτο το κείμενο εδω, και να παραδεχτείς οτι Εσυ η ιδια εισαι αυτη που "σαμποταρεις" και περιορίζεις τον εαυτο σου, ειναι ενα βημα προς τα μπροςτα γιατι φαινεται οτι εισαι πρόθυμη να καλυτερευσεις και να παρεις την ευθύνη. Τωρα απο εκει και περα πρεπει να κανεις αυτο που λεμε "soul searching" ? Ανακάλυψε γιατι νιωθεις ετσι, αυτο ειναι πολυ σημαντικο για να δωσεις λυση μετα. Οταν βρεις τι ειναι αυτο που σε ενοχλεί μετα λαβέ τα απαραιτητα μέτρα και κανε οτι περναει απο το χερι σου. Κανεις δεν μπορει να σου δωσει βημα-βημα οδηγειες για το πως θα νιωσεις καλυτερα. Εσυ ξερεις καλυτερα τον εαυτο σου απο τον καθένα, γίνε λοιπον Εσυ η καλύτερη σου φιλη και παρε συμβουλες απο εσενα! Θα το βρεις, ειμαι σιγουρη.. Ολα ξεκινανε απο μεσα :)
Scroll to top icon