Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Κατάλαβα ποια είσαι!
Αυτή που μας γράφει κάθε χρόνο τέτοια εποχή που δουλεύεις στην ταβέρνα των γονιών σου σε τουριστική περιοχή και δεν σ' αφήνουν να κάνεις καλοκαιρινές διακοπές.
Είδες που σε θυμάμαι;
Ακόμα έτσι, ε;; Άστα να παν...
εγω τι να πω που ζω σε χωριο , στα βουνα, 56 χλμ μακρια απο τη πολη, και εχω να βγω απο το νομο μου πανω απο 10 χρονια λογο οικονομικων? παλι καλα εχει 2 λιμνες εδω και κανω εδω τα μπανια μου...
Εσύ μια χαρά είσαι, εκείνη την τρώει η κάψα κι η λαδίλα να τηγανίζει ψάρια, να βλέπει τη θάλασσα δίπλα της και καθώς κάτι στιγμές αφαιρείται και ονειροπολεί της το χαλάει η μάνα της που φωνάζει " Μαρίααααα, έλα γρήγορα να πάρεις τα καλαμαράκια και τρέξε τα στο 17, άααααιντε Μαρία θα κρυώσει!"
Προσοχή στη λίμνη, ε!
Πας διακοπές όμως. Σκέψου να μην μπορούσες. Δεν είναι σοβαροί προβληματισμοί αυτοί.
Εξομ. φύγε Σαβ/κα αν μπορείς. Θα περάσει έτσι πιο εύκολα το καλοκαίρι. Ακόμα και μια ημερήσια εκδρομή θα σου αλλάξει τη διάθεση.
