ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.6.2019 | 22:24

Ποτέ δεν κατάλαβα τις ετεροχρονισμένες δεύτερες σκέψεις

Ενώ χωρίζεις με κάποιον/-α επιλέγοντας να αφήσεις μια σχέση πίσω, πώς γυρνάς μετά απο καιρό κι αναρωτιέσαι "Εκανα λάθος?"Σβήνουν οι μνήμες απο οσα σας οδήγησαν στον χωρισμό? Γιατι για να χωρίσατε, κάποιος λογος θα υπήρχε.
7
 
 
 
 
σχόλια
Ακόμα και όταν κάτι έχει λήξει οριστικά λόγω του οτι έχουμε τη τάση να νοσταλγούμε τις όμορφες αναμνήσεις γιατί αυτές υπερισχύουν καλώς η κακώς, σε κάποιες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η επανασύνδεση ώστε να "θυμηθεις" για ποιούς λόγους πραγματικά χώρισες.
Γιατί συνήθως νιώθεις πίεση όταν χωρίζεις και μετά έχεις πιο νηφάλια ματιά. Μπορεί αυτά που είπαν άνωθεν ή ακόμη και γιατί δεν βρέθηκε κάτι καλύτερο ή έστω κάτι.Δεν ξέρω βασικά. Επίσης ίσως ξέρεις ότι έκανες το σωστό και χωρισες αλλά κάπου μέσα σου εύχεσαι να έκανες λάθος για τον χωρισμό και όχι για την σχέση. :)
Οταν βγαίνεις απο μια κατάσταση οσο περναει ο καιρος η σκεψη σου (αν το προσπαθήσεις και θελεις) γίνεται απο υποκειμενική πιο αντικειμενική. Εκει μπορει να καταλαβεις οτι αξιολογισες λάθος καταστάσεις κ ανθρώπους και να αναθεωρήσεις. Συν οτι το μυαλο εχει την τάση (όταν εχει αγαπησει έστω) με τον καιρο να θυμάται τα καλα και να ξεχνάει τα κακα. Βαλε μαζι αυτα τα δυο κ εχεις την απάντηση σου, ή μάλλον τη δικη μου.
Και πες ότι, αφού έχεις απομακρυνθεί, συνειδητοποιείς ότι έχεις κάνει λάθος, ότι άξιζε η αγάπη περισσότερο από την αιτία του χωρισμού. Τι κάνεις τότε; Δε δίνεις μια ευκαιρία σε αυτόν που αγαπάς μόνο και μόνο για να μη ρίξεις τον εγωισμό σου; Θέλω να πω ότι δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο, ευτυχώς υπάρχουν πολλά χρώματα και εκατομμύρια αποχρώσεις. Και καμία περίπτωση δεν είναι ίδια, ούτε απόλυτα προβλέψιμη.
Όχι δεν σβήνουν οι μνήμες. Όμως με το πέρασμα του χρόνου, βαραίνει η αγάπη που νιώσαμε μέσα μας πιο πολύ από τις άσχημες στιγμές και βλέπουμε τα πράγματα από απόσταση και με μια πιο καθαρή ματιά που παλιότερα δεν είχαμε. Τον νου και την καρδιά δεν μπορείς να τα ελέγξεις και πολλές φορές μας ξαφνιάζουν με το που αλητεύουν και τι σκέφτονται, τι νοσταλγούν, τι ποθούν και τι ονειρεύονται ή που ταξιδεύουν, όταν είμαστε μόνοι με τον εαυτό μας. Εμείς ίσως πρέπει να τους δώσουμε την απαιτούμενη σημασία.
Δε σβήνουν οι μνήμες όσων οδήγησαν στον χωρισμό, αλλά ούτε οι μνήμες των όμορφων στιγμών σβήνουν. Ποιες λες να είναι πιο ισχυρές και να τριγυρνούν σε πείσμα όλων στο μυαλό;
Scroll to top icon