15.2.2016 | 17:15
Ποτέ δεν πήρες το μέρος μου,
ήσουν πάντα απέναντι, έτοιμος να μου στήσεις μια ακόμη παγίδα. Όταν με χλευάζανε, δεν έκανες τίποτα, μόνο με ειρωνευόσουν κι εσύ. Εσύ τους έδωσες φωνή. Με άφηνες να μπερδεύομαι, αν όλη αυτή η κακία πήγαζε από σένα ή από τρίτους. Υπέφερα, σε εκλιπαρούσα να σταματήσει αυτή η αρρωστημένη κατάσταση κι εσένα το μόνο που σε ένοιαζε ήταν να κάνεις το σκληρό και αδιάφορο. Μου έδινες αγάπη και την έπαιρνες πίσω κι εγώ βυθιζόμουν στη θλίψη και το πένθος. Ήξερες ότι σε θέλω και περίμενες μέχρι να αποδεχτώ την κατάσταση, ή όπως τα θες ή τίποτα. Δεν είμαι η μαριονέτα σου. Κόπηκαν τα νήματα. Αν είμαι δίπλα σου, θα είμαι επειδή το θέλω εγώ και με τον τρόπο που το θέλω. Θα με σέβεσαι, θα σέβεσαι τις επιθυμίες μου και τον τρόπο που θέλω να γίνουν τα πράγματα. Θα συζητάς μαζί μου πριν πάρεις μια απόφαση και δε θα παίρνεις ερήμην μου αποφάσεις που με αφορούν. Θέλω να σε γνωρίσω και δε θα εκθέσω άλλο τον εαυτό μου, δε θα γίνω θέαμα εγώ για να πεισθείς εσύ ότι σε θέλω στη ζωή μου. Δε σου οφείλω καμία υπόσχεση κι ακόμη κι αν θέλω να στη δώσω, δε στη δίνω. Μου οφείλεις αυτή την κουβέντα.