14.3.2018 | 01:57
Που εισαι επιτελους;
Δεν αντέχω αλλο. Ειμαι φυλακισμένη, εγλωβισμενη σε μια απαισια ζωη. Νιωθω οτι στις πλάτες μου εχουν φορτωθει ενα εκατομμυριο βαρη. Εχω μαζεψει πανω μου ολα τα ψυχολογικα του κοσμου. Δεν εχω που να μιλήσω. Και αν εχω δεν ξερω τι να πω. Δεν μου αρεσει να κλαιγομαι (επωνυμα) για αυτο και καταφευγω εδω. Στο ανώνυμο... Δεν με αγαπησα ποτε. Προσπαθω. Τι δυσκολο πραγμα. Αγχος στο φουλ που προσπαθώ να κοντρολαρω αλλα παντα πεφτω. Ξερω οτι πρέπει η προτεραιοτητα μου να ειναι να ειμαι καλα με εμενα να με αγαπω για να μπορω να αγαπησω και να αγαπηθω. Ομως λυγιζω ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ. Σε εχω αναγκη γαμωτο. Εσενα. Την αδερφη ψυχη μου που πιστευα οτι εχω καπου και θα την βρω οταν γινω η καλύτερη εκδοχή μου. Δεν ξερω ποτε θα γινω αυτη η γ*** καλυτερη εκδοχη μου και αν ποτε θα γινω αυτη. Ομως σε εχω αναγκη. Εσενα που προοριζεσαι για εμενα. Που εισαι; Ελα να με βρεις. Εχω αναγκη κατι να μου δωσει δυναμη κουραγιο νοημα. Εχω αναγκη να παρω στοργη, εχω αναγκη απο μια ανδρικη αγκαλια οχι ψυχρη και μηχανική αλλα ουσιαστική, αμοιβαια. Δεν με αγαπησε ποτε κανεις. Ουτε εγω αγαπησα ποτε βαθια τελικα. Δεν ξερω που εισαι. Αν με ακους. Αν νιωθεις κ εσυ τοσο ατελης και δυστυχης οσο εγω. Ψαχνω τον εαυτο μου ισως πρωτα, οχι εσένα. Αλλα εφοσον είμαστε ενα ψαχνω κ εσενα που εισαι ο εαυτός μου. Ενα "εισαι πανεμορφη οπως εισαι", ενα "αξιζεις γιατι εισαι αυτο που εισαι" με ειλικρινεια εχω αναγκη να τα ακουσω. Ποτε θα ερθεις να μου τα πεις; . ... Αν δεν ερθεις ποτε θα το καταλαβω...Αν ερθεις ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ μη με αφησεις
0