Δε ξέρεις πόσο μπορώ να σε καταλάβω. Είσαι μπερδεμένη και δεν ξέρεις προφανώς τι και ποιος ευθύνεται. Ναι μεν δεν είσαι πια ερωτευμένη,αυτό είναι το μόνο σίγουρο και φυσιολογικο, αλλά δεν φταει η αγάπη σου για το παιδί. Το παιδί φέρνει στην επιφάνεια την αληθινή σχέση που έχουμε με τον σύντροφό μας. Λογικά είχες μια αναγκη να δινεις αγάπη και να μοιράζεσαι όμορφα συναισθήματα με κάποιον . Βρήκες τον άντρα σού και τώρα έχει πάρει τη θέση του σε αυτό,το παιδί. Είναι σαν να μετεφέρες τα συναισθήματα σου σε άλλον άνθρωπο. Δεν είμαι καλή στο να εξηγώ , ελπίζω να πιάνεις τι θέλω να πω. Δεύτερον,όπως ειπώθηκε και παραπάνω αν είδα καλά, πρέπει να καταλάβεις αν αυτή η κατάσταση είναι γενική ή αν νιώθεις έλξη για άλλους πέρα απ' αυτόν. Αν είναι γενικό, τότε μάλλον πρέπει να το δουλέψεις με τον εαυτό σου. Αν όμως το πρόβλημα το χεις με τον άντρα σου συγκεκριμένα μάλλον ισχύουν όσα είπα. Θέλω να σημειώσω επίσης ότι για να βρεθείς σε τέτοια θέση φέρει ευθύνη και αυτός. Μικρή, μεγάλη,εσύ ξέρεις. Αλλά δε φτάνει ποτέ μόνο ο ένας.
19.8.2019 | 12:17
Που πηγε ο έρωτας...
Είχαμε μια τέλεια σχέση, μαγική. Απο τα 16 μαζί, με υπέροχες και έντονες στιγμές. Αποφασίσαμε να παντρευτούμε αν και τρομαξαμε γιατι νομίζαμε οτι ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα. Όχι, με τον γάμο δεν αλλάζει απολύτως τίποτα. Ο ερχομός ενός παιδιού όμως, φέρνει τα πάνω κάτω... Σου αλλάζει τη ζωή ριζικά και παντοτινά.Δύο χρόνια είναι ο γιος μας στη ζωή μας και δεν αναγνωριζω πια τον εαυτό μου. Σαν να άδειασα ολη μου την αγάπη στο παιδί και να μην εμεινε τίποτα για τον συζυγο μου που λάτρευα. Πιάνω τον εαυτό μου να λέει πως και να φύγει, να χωρίσουμε δε με νοιάζει. Μα τι επαθα; Ντρέπομαι, γιατί έγινα ετσι; Τι μου συμβαίνει;Ούτε διάθεση για σεξ δεν εχω πια. Πως να κοιτάξω εναν άνθρωπο στα μάτια και να του πω την αλήθεια, να του πω πως νιώθω..Λυπάμαι, δεν το επέλεξα.. Πόσο θα ήθελα να το αλλάξω αυτό και να του πω πάλι πως τον αγαπάω μέσα απο την καρδιά μου.
8