ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

καθε μερα μαζι στη δουλεια... μου αρεσε τοσο που τοτε οταν με κοιτουσες κοιτουσες καταματα..εκεινη τη μερα ενιωσα οταν στεκοσουν πισω μου οτι με εκλεισες στην αγκαλια σου, σα να με τυλιξες με τη σκεψη σου..τις επομενες μερες μου ειπες κυνικα πως θες μονο το σωμα μου...σου ειπα δεν ειμαι ετσι φτιαγμενη κι οτι θελω περισσοτερα...παρα το οτι σε θελω κι εγω οσο κι εσυ... εξηγησεις απ την αρχη, οπως '' θα επρεπε''...τωρα πια τη μια με περιφρονεις μπρος σε ολους φερνοντας με δυσκολη θεση, και την αλλη μου δειχνεις οτι νοιαζεσαι με τον τροπο σου...με λυπασαι;δεν ειμαι το παιγνιδακι κανενος, σεβασου κατι πια..πως ειναι να μη νιωθεις τιποτα; πως ειναι στο δικο σου κοσμο;προτιμω να τα νιωθω ολα παρα τιποτα..παρα την προειδοποιηση σου να μην σ ερωτευτω ηθελα τοσο πολυ να νιωσω, το παιρνω λοιπον ολο πανω μου.. φοβομαστε αυτο που δε ξερουμε, εμεις ξηγηθηκαμε ομως,ετσι δεν ειναι; ξερουμε οτι θελουμε αλλα πραγματα..μου ειπες πως δε νοιαζεσαι στιγμη για μενα οταν δε με βλεπεις..δε σου ζηταω να με ερωτευτεις, δε σε κατακρινω που εισαι αυτος που εισαι, δεν εχω το δικαιωμα..μονο να μη με κανεις να ζηλευω για να θρεφεις τον εγωισμο σου, ειπες υπαρχουν κι αλλου πορτοκαλιες.. και μη ζηλευεις ουτε εσυ..