ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καταρχήν μπορεί να θελήσεις να δηλώσεις μια σχολή,που να απαιτεί ξένη γλώσσα ως ειδικό μάθημα.Γιατί να μην έχεις πλεονέκτημα γνωρίζοντας πολύ καλά αγγλικά;Το lower στις ακαδημαϊκές σπουδές,που ακολουθούν,πιθανόν να μη σε καλύψει.Για να χρησιμοποιήσεις ξένη βιβλιογραφία,καλό είναι να έχεις υψηλότερο επίπεδο γνώσεων.Και τα αγγλικά είναι μια γλώσσα,στην οποία μπορείς να βρεις πολύ εύκολα τα πάντα.Ακόμα και δημοσιεύσεις Ελλήνων επιστημόνων είναι πολύ πιο συνηθισμένο να τις βρεις στο ίντερνετ στα αγγλικά παρά στα ελληνικά.Δεύτερη και τρίτη ξένη γλώσσα μπορείς να μάθεις και ως φοιτήτρια.

Και εμένα η γνώμη μου είναι να συνεχίσεις τα αγγλικά τα οποια ειναι απαραίτητα, παρόλα αυτα το προφισενσι του κειμπριτζ κ του Μίσιγκαν ειναι ξεπερασμένα ως πτυχία. Τα πανεπιστήμια του εξωτερικού δε τα ζητάνε πλέον. Τουλάχιστον αυτο ισχύει για τα πανεπιστήμια θετικών επιστημών. Όλοι οι φίλοι μου που βρίσκονται στο εξωτερικό και είχαν το προφισενσι ξανά έδωσαν για να πάρουν το Toefl που όντως εχει πιστοποίηση. Ψάξε το λίγο αν σε ενδιαφέρει και δες ποιο πτυχίο αγγλικών σε συμφέρει περισσότερο ανάλογα με το αν μείνεις στην Ελλάδα η πας Ευρώπη :)

Πιστεύω πως αυτά δεν πρέπει να τα βάζουμε σε κουτάκια του πρέπει και δεν πρέπει να μάθω αλλά δυστυχώς υπάρχουν και πρακτικά ζητήματα.. Δηλαδή, εάν ακολουθήσεις σπουδές που σχετίζονται με ην γλώσσα (κλασική ελληνική φιλολογία κ.α.) πρέπει οπωσδήποτε το επίπεδο των αγγλικών σου να είναι άριστο και οπωσδήποτε να μάθεις και Γερμανικά έστω σε ικανοποιητικο είπεδο για γερμανικές βιβλιογραφίες κ.α... εάν ακολουθήσεις κάτι με μη υψιλές απαιτήσεις, μην τυραννιέσαι αφου δεν σου αρέσει.. Τέλος λάβε υπόψη σου πως όλοι σχεδόν έχουν proficiency και ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος...

Υπάρχει η πιο πρακτική όψη του νομίσματος... Συνηθίζουμε να μαζεύουμε χαρτιά, επειδή όλοι κάνουν το ίδιο και έτσι μάθαμε να σκεφτόμαστε, χωρίς να υπολογίζουμε τα δικά μας μελλοντικά πλάνα.Ναι, οι ξένες γλώσσες είναι προσόν αξιόλογο και απαραίτητο, σε πολλούς τομείς εργασίας. Αυτό δε συνάδει αυτόματα με την απόκτηση πτυχίου... καλό είναι να υπάρχει, αλλά θα αξιοποιηθεί;Και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, στους τομείς εργασίας που κινήθηκα, ποτέ δε μου ζητήθηκε κάποιο πτυχίο ή πιστοποίηση. Σε αιτήσεις για μεταπτυχιακές σπουδές που είχα επιχειρήσει, κατέθεσα τα προσόντα μου και ήταν εντελώς διαδικαστικό, καθώς αποδείχτηκε ότι δείγματα δουλειάς και συνέντευξη, συν εμπειρία στο χώρο κι ωριμότητα (ηλικιακή ανά περιπτώσεις) είχαν περισσότερη βάση, όπως επίσης το να αποδείξεις ότι μπορείς να χρηματοδοτήσεις τις σπουδές σου...Έχω επίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα κοντινού προσώπου που έχει πιστοποίηση επιπέδου lower σε 4 ξένες γλώσσες και όπως μου έχει εκμυστηρευτεί, δε θυμάται καμία γιατί δεν τις εξασκεί. Όμως του έδωσαν μεγάλο αβαντάζ ως υποψήφιο σε συνεντεύξεις για απλή γραμματειακή υποστήριξη στην ελληνική γλώσσα.Αν υπάρχει κάποια χώρα που επιθυμείς να δραστηριοποιηθείς, αφιέρωσε χρόνο στο να μάθεις τη γλώσσα τους. Αν ενδιαφέρεσαι για μεταπτυχιακό στα αγγλικά, υπάρχει το proficiency, αλλά και το ielts (είναι φθηνότερο, τυπικά ευκολότερο, και παρέχει τη δυνατότητα επανεξέτασης για να φτάσεις στον επιθυμητό βαθμό που ζητά το πανεπιστήμιο. Διαρκεί ως πιστοποιητικό για δύο χρόνια και εξασφαλίζεται με διαδικασίες εξπρές σε σχέση με το proficiency). Αν απλά μαζεύεις χαρτιά, φρόντισε να είσαι σε θέση να αποδείξεις την ισχύ τους όταν έρθει η ώρα. :-)

Θα σε συμβούλευα να συνεχίσεις τα αγγλικά σου. Σε 1 -2 χρονια το πολύ, θα το εχεις παρει το πτυχιο! Αργότερα, οταν θα εισαι φοιτήτρια θα μπορουσες να ξεκινησεις μια δευτερη γλωσσα που να σου αρεσει!

Όπως έχει ήδη ειπωθεί, μεταπτυχιακό χωρίς proficiency δεν κάνεις. Άσε που πλέον θεωρείται απαραίτητο προσόν και οι εργοδότες σου θα περιμένουν να έχεις την πιστοποίηση. Όσο για 2η γλώσσα, μια χαρά θα έχεις χρόνο και όρεξη στη φοιτητική σου ζωή ν'ασχοληθείς με αυτό και μπορεί να έρθει συνυφασμένη με το πεδίο σπουδών σου γιατί κάθε τομέας έχει ανοίγματα σε διαφορετικές χώρες και θα μπορείς να εστιάσεις καλύτερα σε αυτά που σου αρέσουν και σου χρειαζονται.

Θεωρώ οτι η ερωτηση που θετεις δεν εχει και πολυ βαση. Το αν θα συνεχισεις για proficiency δεν αναιρει το γεγονος οτι μπορεις αργοτερα να παρεις αλλο ενα πτυχιο σε μια αλλη γλωσσα. Εγω ειμαι 19 και εχω παρει proficiency ηδη απο την πρωτη λυκειου και ειναι μεγαλο ''ατού''. Κοιτα να παλεψεις να το παρεις και εσυ γιατι καλυτρα να αναγνωριζεσαι ως ατομο με τελεια γνωση στα αγγλικα (αφου παρεις το proficiency) παρα να εχεις μετριο επιπεδο στα αγγλικα και ενα μετριο επιπεδο στην αλλη γλωσσα που θες πτυχιο. μην αγχωνεσαι και αφου τελειωσεις με τις πανελληνιες οπου κιαν περασεις παλι σε μαθηματα και εξετασεις θα πας οπως και στο σχολειο ο-ποτε θα ειναι ακριβως η ιδια κατασταση και μπορεις καλλιστα τοτε να ψαξεις αλλη γλωσσα. αν το θες πραγματικα δεν υπαρχουν δικαιολογιες τυπου ''δεν ξερω αν θα εχω το κεφι μετα'' .

να συνεχισεις για προφισενσι μη το αφησεις. τουλαχιστον στη σχολη μ για μεταπτυχιακο αν δεν το χεις δινεις εξετασεις στα αγγλικα και φανταζομαι θα σ ναι δυσκολο να το περασεις αφου δεν θα κανεις καθολου αγγλικα στις σπουδες σου. γενικα και για δουλειες ζητανε προφισενσι. ειναι χρησιμο κ για εξωτερικο σε αγγλοφωνες χωρες. αμα κανεις νεα γλωσσα θα ζοριστεις πολυ αφου θα ξεκινησεις απο το μηδεν και δινεις κ πανελληνιες καλο ειναι να κρατησεις τις δυναμεις σου