ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πέρασαν 5 χρόνια και ένας μήνας από τον χωρισμό μας, αλλά νιώθω πως πρέπει επιτέλους να εκφράσω την δική μου πλευρά της ιστορίας. Με είχες αποκαλέσει άρρωστη σκύλα. Γενικώς μάθαινα ότι με κοτσομπόλευες δεξιά και αριστερά παίζοντας το θύμα της υπόθεσης και εγώ να προσπαθώ να κρατήσω τον εαυτό μου να μην σε βρω και να ζητήσω εξηγήσεις.Έλεγα άστο θα καταλάβει κάποια στίγμη αυτά που κάνει. Είχα την ευκαιρία δύο φορές να πω αυτά που ήθελα που δεν σου είπα την ημέρα του χωρισμού αλλά δεν το έκανα γιατι δεν ήμουν έτοιμη και δυστυχώς δείλιασα. Αλλά πραγματικά ήσουν τουλάχιστον απαράδεκτος απέναντι μου. Ήξερες ότι αντιμετώπιζα θέμα υγείας και δεν είχες το θάρρος να χωρίσουμε πολιτισμένα. Αντιδρούσες με παιδιάστικο και ανώριμο τρόπο ασκώντας μου μεγάλη ψυχολογική πίεση. Αφού με μισούσες και δεν με γούσταρες τι καθόσουν; Περίμενες να βρεις την επόμενη; Έπρεπε να πω εγώ τέλος για να γίνει. Γιατί δεν είχες τα αρχίδια ούτε αυτό να ξεστομίσεις. Με πλήγωσες βαθιά και με έκανες χίλια κομμάτια...Τα οποία άργησα να μαζέψω αλλά το έκανα..Και βρέθηκε ένας άνθρωπος που με αγάπησε και με δέχτηκε γι αυτό που είμαι. Γιατι εσύ δεν με δέχτηκες ποτέ. Δεν με έμαθες ποτέ και ούτε ήθελες. Όσο κάθομαι και τα γράφω συνειδητοποιώ πόσο κακία και μίσος είχες μέσα σου όχι μόνο για μένα αλλά για τον ίδιο σου τον εαυτό. Αλλά αρκετά άφησα το σαράκι μέσα μου και να αναρωτιέμαι γιατί δεν είχες τα κότσια να δώσεις μια απάντηση, ένα τέλος, μια εξήγηση. Ευθυνόφοβος και φυγόπονος όσο δεν πάει είσαι. Λυπάμαι τον εαυτό μου και κανέναν άλλον πλέον. Μακάρι κάποια μέρα να καταλάβεις την καταστροφή που προκάλεσες στους δυο μας. Τις ευθύνες μου τις έχω αναλάβει. Τα λάθη μου τα πλήρωσα πολύ ακριβά. Εσύ άραγε;Υ.Γ. Θα μπορούσα όλα αυτά να τα έλεγα σε σένα αν μπορούσα να βρω τρόπο. Αλλά μιας και κρύβεσαι από τον ιντερνετικό κόσμο θέλω να πιστεύω ότι κάποια μέρα θα το δεις από εδώ.Μ.Κ.