Να κάνω μια ερώτηση? Φυσικά και καταλαβαίνω το πρόβλημα, φυσικά και έχω περάσει παρόμοια φαση, απλα ρωταω, ως παιδι τι ετρωγες? Τα ετρωγες όλα? Ή σου έβαζαν με το ζόρι να φας φαγητά που δεν ήθελες με αποτέλεσμα να σου δημιουργηθεί αυτή η δυσφορία? Πολύ καλά έκανες και συνεδεσες φαγητά με αναμνήσεις. Βοηθαει. Επίσης βοηθάει πχ να έχουμε ενα φαγητο όπως φακές όπως λες που δεν μας πολυαρεσει και να το συνδιαζουμε με ενα άλλο που μας αρέσει, πχ κάποιο κρεατικο. Έτσι τρώγονται ευχάριστα και τα δυο. Δοκιμαστε το. Αλλη λύση είναι να βάλεις να δεις κάποια σειρα ή ταινία αγαπημένη ή που σου αρέσει, εκεί δεν καταλάβεις για πότε το εφαγες το φαγητο. Ή να φας με παρέα επίσης βοηθάει. Γενικά είναι τι βολευει εσένα. Και η γνώμη μου για τον διαιτολόγο που εγραψες, ίσως δεν προσάρμοσε το πρόγραμμα πανω σου και στις αναγκες σου, αυτός να ηταν ο λογος που δεν λειτουργησε. Όσο για τον ψυχολόγο είναι ανάλογα που θα πέσεις, σε τι επαγγελματία, αν υπάρχει επικοινωνία, μεταδοτικότητα, πολλά παιζουν ρολο. Το θέμα με την δυσφορία φαγητού/αφαγία, όπως και με τη βουλιμια, πέρα απο το ψυχολογικό κομματι τους που θα πρεπει να το βρεις, είναι να τις θέσεις υπο έλεγχο. Οτι εσύ είσαι το αφεντικό και όχι εκείνες.
6.6.2020 | 05:14
Προς την κοπέλα με την δυσφορία φαγητού.
Συμπάσχω συμπάσχω με τα 1000. Από μικρή τα περισσότερα φαγητά μου προκαλούσαν τάση προς εμετό και αλήθεια το βάρος ήταν το τελευταίο που με ένοιαζε. Αν συνυπολογίσεις δε το ότι έχω εμετοφοβία ... καταλαβαίνεις το πόσο έτρωγα. Κατά καιρούς η αδυναμία χτυπούσε κόκκινο και κάποια στιγμή δεν άντεξα είπα δεν πάει άλλο πρέπει κι εγω να αρχίσω να τρώω όπως όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι επιτέλους. Πήγα σε διατροφολόγο λοιπόν για αρχή. Έλα όμως που οι ποσότητες που μου έδωσε για μένα ήταν τεράστιες και τα περισσότερα είδη φαγητού μη ρεαλιστικά προς κατανάλωση.. Λέω δεν μπορεί θα υπάρχει άλλη λύση. Πήγα και σε ψυχολόγο. Πουθενά φως (Δεν σε αποτρέπω να πας ούτε σε διατροφολόγο ούτε σε ψυχολόγο απλά για μένα δεν δούλεψε -ίσως και γιατί δεν βρήκα τους κατάλληλους επαγγελματίες).Τελικά και μετά από πολλές προσπάθειες αυτό που με έβαλε κάπως σε σειρά ήταν το να συνδέω τα φαγητά με όμορφες αναμνήσεις. Ίσως ακούγεται λίγο παιδικό μα σε μένα έπιασε. Φυσικά και δεν μπορώ να το κάνω με όλα τα είδη φαγητού (κάποια απλά δεν παλεύονται) αλλά τουλάχιστον με βοηθάει να μην υποσιτίζομαι. Τι εννοώ. Παράδειγμα αγαπώ πολύ τη θάλασσα. Την έχω συνδέσει στο δικό μου μυαλό με το παγωτό, το καλαμπόκι, τους λουκουμάδες, τα θαλασσινά και τις πατάτες τηγανητές (ναι, δεν έτρωγα ούτε πατάτες τηγανητές :s ). Κάθε φορά που προσπαθώ να φάω αυτά τα φαγητά τα συνδεώ με όμορφες αναμνήσεις από θάλασσα και ψιλοξεχνιέμαι. Μπορεί να ακούγεται χαζό αλλά για μένα πιάνει.Επίσης με βοηθάει να βάζω μουσική όταν τρώω. Μουσική που σου διώχνει το βάρος που έχεις πάνω σου.Και φυσικά να κάνω συχνά διαλογισμό- Υοga (όχι καθώς τρώω :p ) για μείωση του άγχους και ισορροπία. Σίγουρα δεν θα φας τρομερές ποσότητες. Αλλά δεν θα υποσιτίζεσαι κι όλας. Ακόμα μπορείς να τρως μικρές ποσότητες ανα διαστήματα. Το έκανα κι αυτό παλιότερα όταν είχα χρόνο και δεν ήταν άσχημα.Δηλαδή, έχεις ένα πιατο φακές και βρίσκεσαι αρκετές ώρες σπίτι. Θα φας 10 κουταλιές στις 12 άλλες 10 στις 2, στις 3 θα τσιμπίσεις και λίγο τυράκι και πάει λέγοντας. (Φυσικά αυτό το κάνεις αν έχεις περιθώριο χρόνου)Αυτά από εμέναα :) και keep strong!
1
