ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον γνώρισα στο λεωφορείο,και μάλιστα όχι το δρομολόγιο που συνηθίζω,διότι άργησα να ξυπνήσω.Μέσα που καθόμουν όρθια,εκείνος ο νεαρός ο ξανθός με τα γαλανά μάτια μου παραχωρεί τη θέση του, διότι ήμουν φορτωμένη με τα βιβλία μου.Μου έπιασε τη συζήτηση κι ανακαλύψαμε τόσα κοινά, όπως το ότι είναι φοιτητής και κατάγεται από την πόλη που έχω κι εγώ καταγωγή και ήρθε Θεσσαλονίκη σ’έναν φίλο του(τελικά πήρε λάθος δρομολόγιο, η μοίρα, τι να πω).Ανταλλάξαμε σόσιαλ,μιλήσαμε,όμως εκείνη την ημέρα έφευγε από Θεσσαλονίκη.Κι αφότου έφυγε,σύνεχιζε να στέλνει, είπε ότι του άρεσα από την πρώτη στιγμή, μια ημέρα όμως ξαφνικά αποκόπηκε.Ίσως να περίμενε να στείλω κι εγώ, κάτι το οποίο έκανα μία φορά,απαντώντας σε μία ιστορία του.Κατά τ’ άλλα, ούτε φωνή ούτε ακρόαση από τότε.Μου έστειλε μόνο όταν νόμιζε ότι ήμουν εκεί όπου σπουδάζει.Εγώ θα πάω εκεί σε 2 εβδομάδες και δεν ξέρω αν πρέπει να του στείλω ή όχι, μπορεί να με έχει ξεχάσει.Και να φανταστείτε,την προηγούμενη ημέρα ακριβώς πριν τον γνωρίσω, είπα ειρωνικά στην κολλητή μου «πού είναι ο ξανθός ο πρίγκιπας, με τα γαλανά μάτια;».Τέλος πάντων, εγώ είμαι 18, εκείνος 23 και κάτι.Τι νομίζετε εσείς;