Κοιταξε το Πασχα ηταν μια ολοκληρωμενη ιστορια της προκοπης...δεν εχει αναγκη συρραψης...σε αλλους αρεσε κ σε αλλους οχι..γραφτηκε,δημοσιευτηκε κ τελος!(επισης ειχε μονο χαρουνενες σκηνες...)
20.5.2016 | 18:28
Προσπαθώ να ανοίξω τα μάτια μου
Αρχίζει να μπαίνει φως. Είμαι ξαπλωμένος και η πλάτη μου ακουμπάει στο έδαφος. Δεν μπορώ να εστιάσω ακόμα, όλα είναι θολά. Η ακοή μου έχει αρχίσει να ξυπνάει. Πολλοί ήχοι μαζί, βαριοί, μπερδεμένοι. Φωνές ανδρικές, γυναικείες, παιδικές. Φωνές οργής και λύπης, φωνές χαράς. Κάποιες δακρύζουν, άλλες τραγουδούν, κάποιες ικετεύουν για ελπίδα. Κλάματα ανάμεσα σε γέλια, αγάπη δίπλα σε πόνο. Θέλω να ανοίξω τα μάτια μου, να δω, να καταλάβω. Αρχίζω και διακρίνω τον ουρανό, είναι γεμάτος με πολλά γκρι μπαλώματα. Αγριεμένα σύννεφα βροχής. Και γύρω τους μικρές δέσμες φωτός που βρίσκουν χώρο και ταξιδεύουν μέχρι τη γη. Το χώμα είναι νωπό, μυρίζει γη. Προσπαθώ να σηκωθώ, αλλά το κεφάλι μου είναι βαρύ. Βλέπω εικόνες με τις άκρες των ματιών μου. Είμαι σε μια κοιλάδα, κόσμος παντού, φωνές, χαμόγελα, λυγμοί. Στα σκοτεινά σημεία λάσπες, αναχώματα, κόσμος φοβισμένος και πληγωμένος, και λίγο πιο πέρα πράσινα κομμάτια γης που τα χαϊδεύει ο ήλιος. Στρωμένα λευκά μαντήλια, ζευγάρια, παρέες, αγκαλιές, συζητήσεις, φιλιά, γέλια, χαρά. Χαμογελάω. Είμαι στις εξομολογήσεις.
17
