12.9.2013 | 19:58
ρε σεις
δεν περίμενα ότι θα έλεγα κάτι τέτοιο, αλλά ΝΑΙ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΩ ΣΧΟΛΕΙΟ! Τότε που δε με ένοιαζε τίποτα παρά μόνο αν με κοίταγε σήμερα ο Νίκος, πού θα πάω βόλτα με τις φίλες μου το σάββατο, εε και να διαβάσω για το τεστ της ιστορίας, γιατί είχα ένα κόλλημα με τα θεωρητικά και ήθελα βαθμό. Που κάναμε συνέχεια πλάκες με τα παιδιά και περνάγαμε ΤΕΛΕΙΑ. Που γράφαμε στο τετράδιο με την κολλητή μου την ώρα των μαθηματικών. Που περιμέναμε να χτυπήσει το κουδούνι για να βρεθούμε με τους άλλους και να πούμε καμιά μαλακία. Που ρίχναμε κανένα τσακωμό, αλλά μετά απο λίγο τα ξαναβρίσκαμε. Τότε που δεν είχα άγχος, φοβίες, κατάθλιψη. Που είχα στόχους και όνειρα. Που γελούσα με την ψυχή μου... που είχα όρεξη για ζωή! Αχ, παλιέ μου εαυτέ, να ήξερες πόσο μου λείπεις.Ελπίζω να σε ξαναβρώ σύντομα.