Δεν διαβάζετε προσεκτικά. Πολύ θα ήθελε να τα κάνει αυτά, επειδή έτσι ένιωθε, αλλά δεν τα έκανε από σεβασμό. Εμένα με άγγιξε η εξομολόγηση, βρίσκω ατόφιο αυτό το συναίσθημα...
5.11.2018 | 20:18
Ρεζιλίκια του εγωισμού
Θα ήθελα να συρθώ κι εγώ ως τα σκαλοπάτια σου. Να ξεφτυλιστώ μπροστά σου με τα λόγια που ποτέ δεν ξεστόμισα από σεβασμό. Να διαλυθώ από τα χτυπήματα σε τοίχους, έπιπλα, γυαλιά του σπιτιού σου. Να εκτεθώ ανεπανόρθωτα με την γύμνια μου, με τα αναθέματα μου. Να διαλύσω μπροστά σου όλα όσα με προσδιορίζουν ως προσωπικότητα. Να ομολογήσω ότι σε θέλω απέραντα και ότι σε γουστάρω παθιασμένα.Όμως, σε αγαπάω τόσο που δεν θα μπορούσα να σε τραυματίσω με τέτοιο τρόπο. Τάραξες τα μέσα μου, έζησες στην ψυχή μου και απλά έκλεισες την πόρτα γιατί σε ώθησα να επιλέξεις ελεύθερα την ζωή σου. Γιατί ζητούσα την ελεύθερη βούληση σου αν ερχόσουν στην αγκαλιά μου. Γιατί ήθελα να κάθεσαι δίπλα μου με ισότιμη ψυχή. Κι επέλεξες τελικά, τα κλουβιά, τα πουκάμισα τα αδειανά, τα ρηχά γέλια, τα παθογόνα βλέμματα και χέρια. Πονάω πολύ που δεν μπορώ να ελέγξω τον εγωισμό μου. Πονάω πολύ αλλά θέλω να μην αδικήσω την ψυχή μου άλλο.
11
