13.4.2017 | 15:39
ρουτίνα και μοναξιά
Λένε πως η ζωή κρίνεται στα 17-18 που κάνεις επιλογές για τις σπουδές σου. Δε λένε όμως πως η ζωή κρίνεται έκτοτε κάθε χρόνο. Εξ αιτίας της εξειδίκευσής μου στο εξωτερικό δε βρίσκω τίποτα στην Ελλάδα. Μου ζητάνε να ξεκινήσω από το μηδέν ή δε μου απαντάνε καν. Πέρσι πέταξα μια ευκαιρία από ανασφάλεια και έκτοτε δεν έχω βρει τίποτα. Απορρίψεις η μία μετά την άλλη.Τώρα είμαι καταδικασμένη να ζω για πάντα στο Βέλγιο και να φοράω μπουφάν Απρίλη μήνα. Αντί να είμαι κοντά σε όσους με αγαπούν, συναναστρέφομαι διαρκώς από άτομα που δε μ ενδιαφέρουν και κάνω μια δουλειά που βαριέμαι. Εννοείται πως προοπτική για οικογένεια δεν υπάρχει ούτε για αστείο. Ελπίζω στη σύνταξη να είναι καλύτερα :) Για αυτό όσο είστε νέοι, πειραματιστείτε, μην αράξετε στην πρώτη σας επιτυχία και παλέψτε για όσα θέλετε, όχι για όσα σας προσφέρουν άνεση και σιγουριά.
