1.2.2012 | 00:00
Σε 2 μέρες...
μπαίνεις φαντάρος..μεχρι και μια βδομαδα πριν ειμασταν καλα...εγω ζουσα στο δικό μου κόσμο..στο δικό μου έρωτα και τη δικιά μου πραγματικότητα...στα δικά μου θέλω...στα δικά μας σ αγαπώ...και μέσα σε 3 ώρες με έκανες να ξενερώσω τόσο πολυ..να μην ξέρω πραγματικά τι να νοιώσω...να θέλω να σου στείλω ένα μνμ πριν μπεις μέσα μονο κ μονο για να νοιωσεις καλά και όχι επειδεη πραγμταικα το νοιώθω οπως παλια..πως αλλάξανε έτσι τα συναισθηματα.στα ματια μου μπορστα ήσουν ο ανθρωπος μου...η ζωή μου..μου το μέλλον μου...και πααφφφφφφφφ ολα γκερμιστηκαν σε μια στιγμη..με μια απλη κουβεντα...τι να πω!! νοιαθω ενα μεγαλο κενο μεσα μου..και ειλικρινα αν με ρωτησει καποιος τι νοιωθω αυτη τη στιγμη θα προηγηθει μια παυση..μια μπερδεμενη κατασταση..με ισοπεδωσες...νε προσγειωσες αποτομα στη πραγματικοτητα...α ρε Δημητρη!!!