ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε φορά που τον βλέπω πονάει πιο πολύ. Νιώθω τόσα πολλά για αυτόν όμως όλο τον χρόνο δεν κατάφερα να του εκφράσω τα συναισθήματά μου, έμμεσα του έδειχνα το πόσο τον αγαπάω αλλά δε ξέρω αν το κατάλαβε. Δήλωσα σχολή στην πόλη που πέρασε και αυτός μόνο και μόνο για να είμαστε μαζί έκανα τόσα όνειρα και τώρα είναι όλα μάταια. Όταν τον βλέπω έξω δεν με ρωτάει αν βρήκα σπίτι, αν πήγα στην πόλη που πέρασα μόνο εγώ τον ρωτάω ,το μόνο που κάνει είναι να μου χαμογελάει και να με πειράζει όπως με πείραζε. Μου λείπουν οι στιγμές που μοιραζόμασταν όλα τα προβλήματά μας. Τελικά ποτέ δεν κατάλαβα αν ήταν έστω και λίγο ερωτευμένος μαζί μου; Τι να κανω πείτε μου την γνώμη σας.