15.6.2015 | 18:23
Σε ευχαριστώ...
...που με χαιρέτησες στον δρόμο άγνωστε. Είμαι τόσο κλειστός, ώστε να αγαπώ τους ανοιχτούς ανθρώπους και τόσο ανοιχτός, ώστε να θεωρώ μιζέρια να γυρίζουν τα μούτρα τους οι άλλοι όταν τους χαιρετάς, κάτι που μου συμβαίνει όταν τολμάω σπάνια.Ως σήμερα, είχα αρχίσει να πιστεύω πως οι Άνθρωποι εξαφανίστηκαν τελικά, αυτήν τη στιγμή όμως, είμαι και πάλι εδώ, μόνο με το "γεια σου φίλε". Να είσαι πάντα καλά παλικάρι μου! :-)) Μόλις με βοήθησες να εξολοθρεύσω όχι μία, όχι δύο αλλά πάμπολλες άχρηστες πεποιθήσεις που είτε απέκτησα τα τελευταία χρόνια, είτε μεγάλωσα με αυτές!
