ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.12.2019 | 09:24

Σεβασμός=ουσιαστικό. Πολύ ουσιαστικό όμως.

Χθες ήμουν προσκεκλημένος σε φιλικό τραπέζι, γιόρταζε ένας φίλος από την παρέα των φοιτητικών μου χρόνων όπυ κρατάμε σταθερά επαφές και είχαν έρθει και οι υπόλοιποι με τις γυναίκες τους, οι πιο πολλοί παντρεμένοι και με 2-3 παιδιά. Σε μια πρόποση ακούστηκε από συγγενικό πρόσωπο του φίλου ευχή τύπου προς τα νέα ζευγάρια ''άντε και με νέα παιδάκια να έρθει ο νέος χρόνος'', κάτι τέτοιο δηλαδή. Και όλες οι γυναίκες, ενώ δηλώνανε φανατικές οικογενειάρχισσες έως τώρα, άρχισαν τα σου ξου μου ξου ''α και δεν θέλω άλλο, δεν μπορώ, θα δούμε, δεν ξέρω, θα το σκεφτώ, αν κανεις εσύ άλλο θα κάνω κι εγώ για υποστήριξη, κλπ κλπ κλπ''...ένα κάρο μπούρδες. Αντί να αρκεστούν σε ένα περιεκτικό ευχαριστώ και να τελειώνει. Μόνο μία όμως δεν είπε λέξη. Η γυναίκα ενός φίλου μας που παντρεύτηκε πρόπερσι. Είναι η μικρότερη όλων (κάπου στα 30) και ζορίζονται πολύ να κάνουν ένα παιδάκι. Έχουν ήδη χάσει ένα μωρό από ανεπιτυχή κύηση. Και αυτό το ξέρουμε όλοι οι φίλοι στην παρέα. Μάλλον όμως οι γυναίκες των υπολοίπων το είχαν ξεχάσει. Και άρχισαν μετά να μετράνε δυνατά και ονομαστικά πόσα παιδιά θα έχουν όλες μαζί αν κάνουν όλες από ένα, αριθμώντας η καθεμία τον εαυτό της. Μιλάμε εγώ και η κοπέλα μου, γνωρίζοντας το τι τραβάει εδώ και χρόνια η γυναίκα του φίλου μας η οποία λαμβάνει θεραπεία για αρκετούς μήνες ακόμη, είχαμε μείνει να τις παρατηρούμε να κάνουν αριθμητικές πράξεις με τα παιδιά τους. Και να πετάνε ατάκες στους άντρες τους, οι οποίοι και φυσικά απαντούσαν μονολεκτικά, καταλαβαίνοντας ότι έχει γίνει μεγάλη γκάφα στο τραπέζι. Και εκείνες να κακαρίζουν και να καταλήγουν σε φιλοφρονήσεις περιεχομένου για το πόσο καρπερούς άντρες έχουν κλπ. Η γυναίκα του φίλου μας δεν μιλούσε, είχε κατεβάσει το κεφάλι, ήταν εντελώς χλωμη, πήρε μόνο μια βαθιά ανάσα και έβαλε κρασί στο ποτήρι της. Για την υπόλοιπη ώρα δεν έβγαλε λέξη, ούτε επεδίωξε να συζητήσει με τις άλλες, είχε μείνει δίπλα στον άντρα της που και ο ίδιος ήξερε πόσο είχε ταραχθεί και από ότι κατάλαβα ανυπομονούσε να περάσει η ώρα να φύγουνε. Η κοπελιά μου προσπάθησε να της πιάσει διακριτικά κουβέντα για άσχετα θέματα και τελικά κάπως έτσι χαλάρωσε και μίλησε μόνο μαζί της από όλες τις γυναίκες ολόκληρη τη βραδιά. Οι άλλες φυσικά στον κόσμο τους. Αν και νομίζω ότι πάντοτε αρέσκονταν στο να την έχουν στην απέξω, είναι η νεότερη και η πιο εμφανίσιμη από όλες τους και η κοπέλα μου, η οποία την συμπαθεί σίγουρα, μου ειχε πει πως είναι φως φανάρι ότι τη ζηλεύουν και φαίνεται ξεκάθαρα από το πως σχηματίζουν κλικα μεταξύ τους κάθε φορά που είναι σε κοινά τραπέζια μαζί της κλπ. Εντωμεταξύ η κοπελίτσα είναι ένα συμπαθέστατο πλάσμα, ήρεμη, χαμογελαστή. Ο φίλος μας είναι πραγματικα ευτυχισμένος μαζί της, είναι ένα πολύ αγαπημένο ζευγάρι το οποίο όμως ενώ θέλει πολύ, δυσκολεύεται να κάνει παιδί. Να είμαι ειλικρινής, νευρίασα πολύ με τη συμπεριφορά των ''κυριών'' χθες. Όλοι στην παρέα γνωρίζουμε ότι πέρυσι χάθηκε ένα μωρό. Και ότι η κοπέλα για μήνες ήταν χάλια ψυχολογικά. Και δεν ξέρω ακόμη αν έχει συνέλθει τελείως. Έτυχε να το μάθουμε πρώτοι επειδή ήμασταν μπροστά στο ατυχές γεγονός και εμείς τους πήγαμε στο νοσοκομείο τότε. Επειδή σε γιορτές θα ξαναβρεθούμε όλοι μαζί κάποια στιγμή λογικά, ελπίζω να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Αν και δύσκολα πιστεύω ότι θα έρθουν σε ανάλογες μαζώξεις τουλάχιστον για το προσεχές διάστημα. Ήθελα να πάρω τηλ. τον φίλο μου να δω πως είναι και γενικά να ξέρουν ότι εμείς θα είμαστε δίπλα τους. Θα τον πάρω μεσα στην μέρα. Κάτι τέτοια συμβαίνουν και μετά αναρωτιόμαστε γιατί χανόμαστε με τα πιο συμπαθητικά παιδιά από την παρέα. Μακάρι ο κάθε άνθρωπος να κάνει 100 παιδιά αν θέλει, τουλάχιστον όμως μην φέρνεις τον άλλο σε θέση ένα βήμα πριν την κρίση πανικού.
18
 
 
 
 
σχόλια
Αριάδνη ξεκινώντας από το τέλος: πόσο μπορεί να εμποδίσει έναν άνθρωπο η μεγάλη συναισθηματική φόρτιση να σηκωθεί να φύγει; Ακόμη καλύτερα, να μην συναναστρέφεται καν ανθρώπους των οποίων το επίπεδο είναι κάμποσα χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της γης; Από που να το πιάσω αυτή η Εξ περνάει μόνο λάθος μηνύματα. Δεν γίνεται να μπορεί ο οποιοσδήποτε άνθρωπος ανεξαρτήτου χαρακτήρα και πόσο κοντά μας είναι να μας προκαλέσει συναισθηματική τρικυμία. Κι εγώ σου λέω ότι το συγκεκριμένο ζευγάρι δεν θα αποκτήσει ποτέ παιδί. Και μετά; Δεν υπάρχουν μόνο βλαμμένοι άνθρωποι που θα θίξουν αυτό το θέμα με κακοπροαίρετο τρόπο. Θα το ακούνε συχνά στη ζωή τους, και από καλούς ή αδιάφορους ανθρώπους. Φυσικά και δεν πρόκειται για το να προσπαθήσει κανείς να κάνει άνθρωπο τον κάφρο. Τους κάφρους λογικά δεν τους συναναστρεφόμαστε και αν για οποιονδήποτε λόγο έγινε το λάθος, μπορούμε πάντα να απομακρυνθούμε χωρίς να δώσουμε εξηγήσεις. Αν η γυναίκα ήταν πολύ κοντή για παράδειγμα, και γινόταν στόχος χωρίς να χρειαστεί καν να πει κάτι για τον εαυτό της, πως θα το αντιμετώπιζε; Θα κατέβαζε κάθε φορά αμίλητη το κεφάλι και θα έπαιρνε βαθιές ανάσες; Στην συγκεκριμένη περίπτωση να δεχτώ ότι πρόκειται για κάτι σχετικά πρόσφατο (αυτό που την πληγώνει), να δεχτώ και ότι απλά έγινε λάθος εκτίμηση και βρέθηκαν με λάθος παρέα. Ο άλλος έκρινε ότι πρέπει να κρατήσει τα προσχήματα και να περάσει η ώρα για να φύγει; Για να μην παρεξηγηθούνε οι κάφροι; Δεν υπάρχει τίποτε το ρομαντικό και ευγενικό στο να σκύβουμε το κεφάλι και να μην αντιδρούμε. Όσο για τον Εξ, ήταν πλήρως ενημερωμένος μαζί με την σύντροφό του για το τι έχει προηγηθεί. Και οι τέσσερις φέρθηκαν με έναν τρόπο πέρα για πέρα ακαταλαβίστικο για μένα, εξαιρώ την γυναίκα που ήταν για μήνες χάλια ψυχολογικά. Αν είχε άλλον άντρα που να μπορούσε να της είναι ηθικό στήριγμα ίσως να ήταν τώρα σε καλύτερη ψυχολογική κατάσταση. Αλλά στο τέλος τέλος αυτή η ίδια θα πρέπει να βρει τον τρόπο να το χειριστεί, και ίσως να αποδεχτεί και κάποια πράγματα. Όπως και να έχει επειδή η ζωή είναι απρόβλεπτη και δεν ξέρουμε ποτέ τι μας ξημερώνει, είναι ανεπίτρεπτο για μένα να παραδίνεις κυριολεκτικά στον τελευταίο πυροβολημένο την εξουσία να επηρεάζει αυτό που γίνεται μέσα σου.
Ειναι καποιες φορες που απλα στέκεσαι μπροστα σε κτ τετοια περιστατατικα χωρις να αντιδρας. Σκεφτεσαι οτι αν ο αλλος (οι κυριουλες στην περιπτωση αυτη) δε μπορει να καταλαβει ποσο μαλακισμένα φερεται απο μονος του, τοτε δε μπορεις να κανεις κ πολλα. Καταλαβαινω τη σταση τη δικη σου κ της κοπελας σου. Θεωρω οτι υπάρχουν κπ πραγματα, που αν δε μπορεις να καταλαβεις απο μονος σου οτι δεν πρεπει να θιξεις, τοτε δε θα σε αγγιξει η κριτικη του αλλου. Αλλωστε, αν θες τη γνωμη μου, το εκαναν κ καπως σκόπιμα. Προφανως ειναι απ αυτους τους ανθρωπους που "μειώνοντας" τους αλλους, αισθάνονται οτι ανεβαινουν οι ιδιοι. Σαχλές τελειως. Κ κομπλεξικες προφανως. Οσο ασχημο κ ν ακουστει αυτο που θα πω, αν η γυναικα του φίλου σου ηταν καμια κατώτερη τους εμφανησιακα (γτ αυτο τις τσούζει) μια χαρα θα ηταν ολες "μαζι της" στο θεμα που αντιμετωπίζει με το θεμα παιδι. Τελος, απ οτι καταλαβα, οι αντρες της παρέας αντιλήφθηκαν τη "μαλακια" (κ καλα...) των γυναικων τους. Ελπιζω να τις ξεχεσαν τις κότες οταν πηγαν σπιτι.
Και σταματήστε επιτέλους να βαφτίζετε καλοσύνη την ανικανότητα και την καταστροφική αδυναμία. Δεν υπάρχει ουσιαστική καλοσύνη όταν αυτή δεν συνδυάζεται με Δ Υ Ν Α Μ Η και ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ. Ανέχεστε να σας καταδικάζουν μερικά ανθρωπάκια στον ρόλο του κομπάρσου. Μίλησες για σεβασμό; Εντάξει νομίζω αρκετά σχολίασα.
Γιατί να μην φέρνουν τον άλλον ένα βήμα πριν την κρίση πανικού; Τους εμποδίζει κανείς; Η ίδια δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό της, ο άντρας της κοιμάται όρθιος. Και μετά αναρωτιέμαι πως διάολο γίνονται καψόνια μπροστά σε κόσμο. Να πως γίνονται. Μετά γράφετε Εξομολογήσεις για να μας δείξετε τι ακριβώς; Ότι είσαστε οι καλοί της υπόθεσης, μαζί με τα άλλα συμπαθητικά παιδιά; Δεν βλέπω καμία καλοσύνη σε όλο αυτό, μόνο ενεργούς και παθητικούς συνεργούς.
Εκτός αυτού η απόκτηση παιδιών είναι ένα θέμα που ανακυκλώνεται παντού γύρω μας ανά πάσα στιγμή, επειδή η έννοια της οικογένειας και της μητρότητας αποθεώνεται. Αλίμονο αν ένα ατυχές περιστατικό τους φέρνει σε κρίσεις πανικού, θα περάσουν πολύ δύσκολη ζωή τότε. Οποιοδήποτε άσχημο περιστατικό πρέπει να αντλούμε δύναμη από μέσα μας να το εξορθολογίζουμε και να το βλέπουμε κατάματα. Δεν μας χρωστάει η ζωή. ΥΓ. Και ναι, έχω χάσει κι εγώ παιδί. Παιδιά, συγκεκριμένα. :/
Αποβολές caravan; Λυπάμαι ειλικρινά.Έχω γίνει έξω φρενών και ήθελα να πω πολλά για τις έννοιες που λες ότι αποθεώνονται. Και φυσικά έχεις δίκιο ωιμέ αλί και τρισαλί αν είναι να χλωμιάζουμε να μας πιάνει τρέμουλο κλπ.. Διάβασα και πριν από λίγο σε άλλη Εξ κάτι για υπερευαισθησία και δημόσια κλάματα. Τι να πω, υπερευαίσθητοι άνθρωποι διαθέτουν ενσυναίσθηση και δεν ξέρω να φορτώνουν άλλους για το τίποτε ή να τους αρέσει να δείχνουν δημόσια τα συναισθήματά τους. ΕΙΔΙΚΑ στενοχώρια και λύπη. Τα κρατάνε για την πάρτη τους ή τα λένε με τον εαυτό τους όταν μείνουν μόνοι. Αλλά ποιά είμαι εγώ για να ξέρω τι κάνουν οι ευαίσθητοι αυτού του κόσμου. Τούρμπο έγινα πάλι. Πάω να κάνω δουλειές ψώνια κλπ..
Η γυναίκα που υπέστη το καψόνι είναι ΑΔΥΝΑΜΗ, ο άντρας της η αποθέωση της ανικανότητας (μπορεί να είναι απλά καλούλης μωρέ, τι κάθομαι και λέω ρε παιδί μου)και γενικώς άστα να πάνε στον διάολο. Πολύ συμπαθητικοί όλοι τους.Και φυσικά, τι σόι γυναίκες είμαστε αν δεν αποκτήσουμε παιδιά. Μισοί άνθρωποι καλέ.@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@Κάθομαι οκλαδόν και προσεύχομαι στους Θεούς.
Στις 22 εβδομάδες, καλή μου. Τοκετοί...Τέλος πάντων, αυτό που λες με την δύναμη και τον χαρακτήρα και την ευαισθησία με βρίσκει τόσο σύμφωνη που δεν μπορώ να στο εκφράσω. Κάποια στιγμή σφίγγουμε τα δόντια και κάνουμε όσα μας είναι δυσάρεστα επειδή πρέπει. Τι να κάνουμε, έτσι είναι.
Βρε snoopy, εγώ συμφωνώ με αυτό που λες για τον εξομολογουμενο και την κοπέλα του. Έπρεπε πράγματι να αντιδράσουν και να βάλουν τις κλωσσες και τους άνδρες τους στη θέση τους. Το ζευγάρι όμως (αναφέρομαι σε αυτό που προσπαθεί να κάνει παιδί) δεν είναι λίγο υπερβολικό να το κατηγορούμε για αδυναμία; Ενιωσαν πολύ άσχημα, ήρθαν σε πολύ δύσκολη θέση. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι και πολύ εύκολο να αντιδράσεις, λόγω της μεγάλης συναισθηματικής φόρτισης.
Πετιέμαι αντί της Σνούπυ. Δεν είναι θέμα εξωτερικής αντίδρασης στο καραγκιοζιλίκι. Αυτό μικρή σημασία έχει κι ίσως δεν έπιανε και τόπο, πρέπει το ακροατήριο να έχει ευήκοα ώτα. Είναι θέμα εσωτερικής αντίδρασης, αποδοχής της ματαίωσης της επιθυμίας, συναίσθηση ρεαλισμού, ωριμότητα. Αυτό συνιστά αυτό που λέμε χαρακτήρα.
Το θέμα δεν είναι να απαντήσω στον κάφρο ώστε να τον διδάξω ότι είναι κάφρος. Ο κάφρος αλλάζει μόνο αν αποκτήσει άλλες αξίες. Το θέμα είναι να πάψει να με πειράζει η καφρίλα. Να δεχθώ ότι οι επιθυμίες μου μπορεί να μην εκπληρωθούν. Ίσως και ποτέ! Αυτό αποτελεί τον σκληρό πυρήνα της ύπαρξης, την ισχύ του χαρακτήρα. Ο θάνατος της επιθυμίας και του εγωισμού.
Ξέρεις με νευριάζεις πάρα πολύ, και εσύ και η σύντροφός σου με τις "διακριτικές" τις προσπάθειες. Πλάκα μου κάνετε; Και δεν κατάλαβα, ποιά είναι τα "συμπαθητικά παιδιά"; Δεν σας μπορώ, αλήθεια στο λέω. Μεγάλη αγαθοεργία θα κάνεις που θα τον πάρεις τηλέφωνο. Άκου "καρπεροί άντρες" και "κακαρίσματα". Με τι ανθρώπους συναναστρέφεστε από που στο διάολο το έχουν σκάσει, σεσημασμένοι είναι;;;;;
Εκείνη την ώρα που έλαβε χώρα όλο αυτό το καραγκιοζιλικι το οποίο περιγράφεις, σήκω επάνω, κάνε μια άλλη άσχετη πρόποση για να αλλάξεις το θέμα της συζήτησης και δώσε μια λύση σε αυτή την κατεύθυνση. Το θέμα δεν είναι μόνο να θίγουμε τα κακώς κείμενα αλλά να ενεργούμε την ώρα που αυτά συμβαίνουν. Εσύ προφανώς σιώπησες για να είσαι με όλους "καλός".
Scroll to top icon