ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν χρονια είχα μια απαίσια εμπειρία σχέσης. Ημουν με εναν βλακα, εγωιστη, βρωμικο, χυδαιο και αλλα πολλα. Είχα πολλα ψυχολογικα οποτε κατεληξα να εξαρτηθω απο αυτον τον ανθρωπο υπερβολικά, αλλαξα, δεν περνουσα καλα αν δεν ημουν μαζι του , ειχα τυψεις οταν εβγαινα με φιλους και γενικα ηταν ολα περιεργα. Αυτος με πιεζε να κανουμε σεξ, εγω δεν ηθελα, αυτος απανταγε με ψυχολογικο πολεμο, εφτασε σε σημειο να κλαιει επειδη δεν ηθελα να το κανουμε. Σαν κουτή που είμαι, τον λυπηθηκα...επετρεψα σε αυτο το εκτρωμα να με πηδηξει, ενω εγω πονουσα σε σημειο να θελω να βαλω τα κλαματα. ΠΟΤΕ δεν αναψα μαζι του! ΠΟΤΕ δεν ενιωσα ευχαριστηση! (για οργασμο ούτε λογος) Ηταν σαν να με βιαζε, βασικα αυτο εκανε εφοσον ηξερε οτι ποναω και οτι δεν το ευχαριστιεμαι. Εγω ποτε δεν εκανα τιποτα, απλα καθομουν και τον περιμενα να τελειωσει. Ηταν απαισιο. Μετα απο λιγο καιρο και πολλη ψυχολογικη βια χωρισαμε. Μισουσα το σωμα μου επειδη το αγγιξε , μισουσα το μυαλο μου γιατι τον πιστεψε , μισουσα την καρδια μου γιατι τον αγαπησε κι ακομη και μετα απο ολα αυτα συνεχιζε να τον αγαπα...ενιωθα πως ειχα αυτο το συνδρομο που αρχιζεις να δενεσαι με τον θυτη...Η επομενη μου σχεση αρχισε μισο χρονο αργοτερα κατω απο περιπλοκες συνθηκες και εντελως απροβλεπτα.. με ηθελε , το ηξερα , κι ετσι αρχισα να τον θελω απλα επειδη ενιωθα οτι δεν πρεπει να τον πληγωσω. Περνουσαμε καλα, ηταν πολυ ευγενικος και καλος απεναντι μου..μαζι του αναψα για πρωτη φορα, ενιωσα οτι τον ηθελα πραγματικα...ομως πιστευα οτι δεν επρεπε γιατι θα κατεληγα παλι οπως την προηγουμενη φορα. Του το εξηγησα , το σεβαστηκε. Ημασταν μαζι 2 χρονια και χωρίσαμε. Λογικο ειναι μετα απο καποιον καιρο να βαριεσαι. Τελος παντων το θεμα μου τωρα ειναι οτι μετα απο 1 χρονο απο τον χωρισμο μας εγω δεν εχω κανει τιποτα με κανεναν! ειμαι 20 ετων και παντα μονη, ολον αυτον τον χρονο δεν με θελησε ποτε κανεις , εμενα μου αρεσουν διαφοροι κατα καιρους αλλα δεν εχω τα κοτσια να μιλησω,ειμαι πολυ ντροπαλη και γενικα ηλιθια σε καποια θεματα...αλλα δεν με ενοχλει τοσο η μοναξια οσο αυτη η σκεψη που ειναι ολη την ωρα στο μυαλο μου : ΣΕΞ....οσο τρομακτικο τοσο ποθητο και παραλληλα απιαστο ! το σκεφτομαι ολη την ωρα! εχω εξεταστικη και δεν μπορω να διαβασω επειδη το σκεφτομαι! τι να κανω? εχετε βρεθει σε παρομοια κατασταση?