ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγώ από τη μία που χάνω το μυαλό μου και έρχομαι στο αυτί σου και σου κάνω σκηνή, ενώ ήσουν ξεκάθαρος για τον χωρισμό μας... εσύ από την άλλη που ξεσπάς σε αντικείμενα και με αρπάζεις απο τον λαιμό... φωνές, βρισιές και να φανταστείς πως το πρωί είχαμε ξυπνήσει αγκαλιά... λες να μην ζήλευα; Εγώ έχασα το μυαλό μου από τη νύχτα, τον κόσμο, το ποτό, το τσιγάρο, τη ζήλια... εσύ έχασες τον έλεγχο με τα νεύρα σου. Έπεσα στα μάτια σου και πως θα ξανα ανέβω; Θόλωσα και σου ζήτησα να φύγεις... δε θα άντεχα να το δω μπροστά μου. Πως μας έκανα έτσι;