ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λίγη κατανόηση να ούμε..! Το αγόρι μου, είναι στην ηλικία μου σπουδάζουμε και οι δύο, αλλά σε διαφορετικές σχολές και τα πάμε πολύ καλά. Μου φέρεται πολύ όμορφα και διασκεδάζουμε πολύ όταν είμαστε μαζί. Εμένα καμιά φορά με πιάνει το άγχος μου με τα μαθήματα, ίσως να γκρινιάζω λιγάκι και να μην έχω χρόνο να βγω. Αυτόν πάλι τον πιάνει συχνά η τεμπελιά του και δεν σηκώνεται να πάει σχολή, η δεν διαβάζει. Είναι έξυπνος απλά δεν πολυπροσπαθεί. Δεν με ενοχλέι και δεν είμαι η μάνα του να του πω να διαβάσει, αλλά όταν λέει εμένα φυτό ή δεν κατανοέι το άγχος μου νευριάζω. Δεν τον κατηγορώ που δεν μπορεί να με καταλάβει, ούτε για τον τρόπο που ζει... Προέρχεται από εύπορη οικογένεια και οι γονείς του δεν του λένε τίποτα για τα χρωστούμενα αφού μάλλον θα συνεχίσει την δουλειά του πατέρα του. Εγω πάλι σπουδάζω στην πόλη μου και τα οικονομικά μας δεν είναι και ιδιαιτέρα καλά... Όταν σκέφτομαι τους βαθμούς μου σφίγγομαι μέσα μου γιατί οι δικοί μου περιμένουν πράγματα από μένα και θέλω και εγω πάρα πολύ να βοηθήσω. Είμαστε λίγο καιρό μαζί, και έτσι δεν του έχω εξηγήσει ανοιχτά ποια είναι η πηγή του άγχους μου αν και γνωρίζει ότι δεν μου περισσεύουν. Οκ δεν είμαι η μόνη σε αυτήν την θέση θα πει κανείς, αλλά αλήθεια δεν θέλω να καταλήξω χρόνια ανεργη να μενω στο πατρικό μου. Αληθεια δεν θελω.