ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν ακούω τις « Μεταμορφώσεις» του Μπονάτσου, με πιάνει μια γλυκιά νοσταλγία και θλίψη μαζί. Δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς, αλλά εσύ ανατριχιάζεις με την Παπαρίζου..Τί να πεις.Το ότι σωπαίνω δε σημαίνει πως δεν έχω κάτι να πω, απλώς διακρίνω πως κάποιες φορές δεν έχει κανένα απολύτως νόημα.Συγκρατώ πολλές χρήσιμες πληροφορίες. Και άλλες τόσες άχρηστες.Είμαι επιρρεπής στην κραιπάλη. Αλλά αυτό δεν χρειάζεται να το ξέρεις.Αν έπαιζα πιάνο, θα έπαιζα κάθε μέρα το πρωί το Piano Concert 3 του Rachmaninov .H ευτυχία πηγάζει από την αυταπάτη. Παρόλο που δεν αισθάνομαι την ανάγκη για «ευτυχία» , τα πηγαίνω πολύ καλά με την αυταπάτη.Κάθε πρωί που κοιτάζομαι στον καθρέφτη, βλέπω όλο και πιο συχνά, κάποιον άλλο. Κάποιες φορές κάτι μου θυμίζει.Μια μέρα θα ανοίξει η γη και θα μας καταπιεί. Αλλά πρώτα πρώτα θα καταπιεί τους γραφειοκράτες.Αυτοί που κοκορεύονται για την καταγωγή τους , έχουν πολλά θέματα.. Τί με νοιάζει δηλαδή πόσο ωραία είναι η παραλία στο κωλοχώρι σου ?Οι αστοί βεβαίως είναι χειρότεροι από τους αστο-χωριάτες…Ο Μολιέρος το κατάλαβε αυτό πριν απ’όλους βέβαια, κι έγραψε τον «Αρχοντοχωριάτη».Ο Sopenhauer θα ήταν περήφανος για’μένα..Βαφτίζεται ο δούλος του κουτσομπολιού, Ενδιαφέρον..Εις το όνομα του φραπέ, του καθισιού και του Αγίας Μενεγάκη – μεγάλη η χάρη της ! – αμήν.Ενός λεπτού σιγή παρακαλώ για τον βίαιο θάνατο της γαλλικής προφοράς.Και της αγγλικής.Κάθε φορά που ακούω το bolero του Ravel, αισθάνομαι περήφανη για το ανθρώπινο είδος....Μετά βγαίνω στο δρόμο και το ξεχνάω.Πάντα έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου κάποια από τα λόγια του Χρόνη Μίσσιου, κυρίως το «χαμογέλα ρε μαλάκα..τί σου ζητάνε?..»Αν ήμουν ζώο θα ήθελα να είμαι καμηλοπάρδαλη, γιατί έχει τα πόδια της στη γή και έναν λαιμό που φτάνει στον ουρανό.Πρόσφατα κατάλαβα την πολυδιάστατη σημασία του «αλί σ’αυτόν που μένει»…Μια μέρα θα σου εξηγήσω.Διαπιστώνεις από πόσο παλιά ήταν σκληρή η πραγματικότητα, όταν αναλογίζεσαι πόσο παλιά παραμύθια υπάρχουν..Κάποιες φορές οι διαπιστώσεις μου με τρομάζουν.