ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας. Είμαι 21 χρονών. Μέχρι σήμερα έχω αλλάξει πάρα πολλές παρέες, φίλες, φίλους. Όσες φορές σταμάτησα να μιλάω με κάποια άτομα ήταν δική μου επιλογή λόγω κάποιων πράξεων που έκαναν και δεν μπορούσα να τις συγχωρέσω. Επειδή σαν άτομο βέβαια μ'αρέσει να δίνω ευκαιρίες γιατί περιμένω και από τον άλλον να μου δώσει ευκαιρία αν τυχόν ποτέ κάνω κάτι, τους έδινα αρκετές ευκαιρίες και αυτές τις εκμεταλλεύονταν. Τέλος πάντων, άλλες την έπεφταν στο αγόρι μου, άλλες την έπεφταν σε αυτόν που ήξεραν ότι τον γουστάρω και ήξεραν όλες μου τις σκέψεις για αυτό το άτομο, άλλες με έθαβαν και μηχανορραφούσαν πίσω από την πλάτη μου, άλλες μου έλεγαν συνέχεια κακίες χωρίς λόγο, άλλες πατούσαν πάνω στις φίλες μου και κανόνιζαν να βγουν μαζί τους χωρίς να μου το πουν και άλλα διάφορα.. Επειδή θέλω να είμαι όσο πιο αντικειμενική γίνεται σε όλες τις φιλίες που είχα, βλέπω να δω που έκανα λάθος εγώ για να βρω τον λόγο που τους οδήγησε να μου κάνουν τέτοια πράγματα. Σαν άτομο ούτε κακίες πετάω, ούτε μιλάω για τον άλλον πίσω από την πλάτη του και μετά τον κάνω παρέα, γιατί αυτό το θεωρώ υποκρισία, και γενικά δεν έχω κάνει τίποτα από αυτά που μου έχουν κάνει ούτε θα τα έκανα ποτέ και μέσα σε μία παρέα κάνω πλάκες, βλακείες, γελάμε και πάντα είμαι εκεί για τους άλλους. Παρ'όλα αυτά δεν είμαι απογοητευμένη από τον όρο φιλία, αν και δεν έχω βιώσει το καλύτερο πρόσωπο της. Έχω αρκετά άτομα να βγω αλλά έχω πάψει να εμπιστεύομαι τα μυστικά μου και τις σκέψεις μου στους άλλους γιατί τόσα χρόνια και που τα έλεγα τι κατάλαβα; Φοβάμαι να πω σε κάποιον τα μυστικά μου και να ανοιχτώ γιατί είχα πολλές φίλες που τα χρησιμοποιούσαν εναντίον μου. Ό,τι σκέφτομαι, όποια προβλήματα με απασχολούν έχω συνηθίσει να τα αντιμετωπίζω μόνη μου και να μην συμβουλεύομαι κανέναν. Το συνήθισα. Με πειράζει που δεν έχω μία σταθερή παρέα να ξέρω ότι θα είναι εκεί για εμένα. Έχω αρκετούς φίλους, αλλά κανέναν κολλητό. Μπορεί να το έχω προκαλέσει κι εγώ επειδή δεν θα κάτσω να πω τα προβλήματα μου σε αυτές τις παρέες που έχω γιατί δεν είναι άτομα εμπιστοσύνης. Κι αυτοί σχολιάζουν πίσω από την πλάτη μου το έχω αντιληφθεί πολλές φορές πόσο κουτσομπόληδες είναι, αλλά δεν θέλω να τους ξεκόψω κι αυτούς γιατί στο τέλος θα μείνω μόνη μου χωρίς να μιλάω σε κανέναν. Θέλω μία παρέα, μία φίλη να πω πάμε μία βόλτα να ξεσκάσω όταν έχω πρόβλημα, να έχω κάποιον να εμπιστευθώ, να με κάνει να νιώσω καλύτερα όταν είμαι χάλια. Λίγο καιρό πριν είχα μία φίλη που με χρειάστηκε και έβγαινα συνέχεια μαζί της. Την εμπιστεύτηκα κι εγώ μετά για κάτι που με απασχολούσε και πήγε και τα είπε, δηλαδή τι να πω.. μπορεί να έχω άλλη αντίληψη της έννοιας "μην το πεις πουθενά", συνεχίζω να την κάνω παρέα αλλά ξέρω ότι δεν είναι για να της πεις κάτι έμπιστο. Τέλος πάντων, ελπίζω κάποια μέρα να βρω κάποια φίλη να μου συμπεριφέρεται όπως της συμπεριφέρομαι κι εγώ..