ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήξερες να δίνεσαι αγάπη μου… Δινόσουνα ολάκερηκαι δεν κράταγες για τον εαυτό σουπαρά μόνο την έγνοιααν ολάκερη έχεις δοθεί… Όλα μπορούσανε να γίνουνεστον κόσμο αγάπη μουτότε που μου χαμογελούσες… Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μουείχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρα μου…Μα και τι να πει κανείς… Όταν ο κόσμος είναι τόσο φωτεινόςκαι τα μάτια σου τόσο μεγάλα.. Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σουέζησα όλη τη ζωή… Θα ξαναβρεθούμε μια μέρακαι τότε όλα τα βράδιακι όλα τα τραγούδια θάναι δικά μας… Θάθελα να φωνάξω τ’ονομά σου, αγάπη,μ’ όλη μου τη δύναμη… Να το φωνάξω τόσο δυνατάπου να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο,καμιά ελπίδα να μη πεθάνει… Συχώρα με, αγάπη μου,που ζούσα πριν να σε γνωρίσω… Θα σ’ ακούω σαν τον τυφλό που κλαίει,ακούγοντας μακριά τη βουή μιας μεγάλης γιορτήςσ’ αναζητάω σαν τον τυφλό,που ψάχνει να βρει το πόμολο της πόρταςσ’ ένα σπίτι που 'πιασε φωτιά,α, για να γεννηθείς εσύκι εγώ για να σε συναντήσωγι’ αυτό έγινε ο κόσμος… Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον, είμαστε κιόλαςνεκροί… Ποδοπάτησε με,να έχω τουλάχιστον την ευτυχίανα μ’ αγγίζεις…Τ.Λ.