ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.9.2017 | 20:07

ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Όλα περνούν. Όλα, όσον αφορά τα συναισθηματικά κολλήματα και προβλήματα. Όλα περνούν.Στενοχωρήθηκα, έκλαψα , χτυπήθηκα για κοπέλες που με απέρριψαν, για σχέσεις που δε στέριωσαν, για φιλίες που δεν άντεξαν στο χρόνο.Και τελικά κάποια στιγμή, απλώς έπαψα.Απλά να σας πω κάτι;όταν κάποιος είναι μόνος σαν και μένα εδώ και χρόνια, χωρίς φίλους και χωρίς σχέση, έρχεται η στιγμή που δεν αντέχει και ένας κόμπος ανεβαίνει στο λαιμό και πνίγεσαι.Μέσα μου το ξέρω ότι θα περάσω τη ζωή μου μόνος, το ξέρω, μου το έχει δείξει η ίδια η ζωή χρόνια τώρα. Απλά μερικές φορές η πληγή αυτή ανοίγει ξανά, γι' αυτό γκρίνιαζα ή εξέφραζα το παράπονό μου. Μέσα μου έχω συμφιλιωθεί με τη μοναξιά μου. Μετά από άπειρες απορρίψεις, είτε σε ερωτικές είτε σε φιλικές σχέσεις, λογικό είναι.Πιστεύω ότι όσα γράφω παραπάνω, θα τα κατανοήσουν και θα τα νιώσουν οι ολομόναχοι/ες εδώ και χρόνια, οι υπόλοιποι είναι δύσκολο να το καταλάβουν, λογικό και κατανοητό.Επίσης, θέλω να πω και κάτι άλλο περί μοναξιάς, για να το εξαντλήσω εντελώς το θέμα. Κάτι αφελές και λίγο ανόητο, αλλά πιστεύω ότι οι ολομόναχοι/ες θα το καταλάβουν και θα χαμογελάσουν συγκαταβατικά.Αυτό που συμβαίνει σε εμάς, τους χρόνια μόνους/ες, είναι ότι περνούν τα χρόνια και δε γνωρίζουμε κανέναν άνθρωπο και δε μας γνωρίζει κανείς. Δηλαδή θέλω να πω, ότι αν σας πω το ονοματεπώνυμό μου τώρα, δεν θα με ξέρει κανείς σας. Ξέρω 'γώ, άντε να με θυμηθεί κάποιος παλιός συμμαθητής, κάποια παλιά σχέση (όσον αφορά εμένα, οι δύο κοπέλς τις οποίες είχα στη ζωή μου) ή να ξέρετε το ονοματεπώνυμό μου αν δουλεύετε σε δημόσια υπηρεσία(π.χ. εφορία), ή σε κάποια ΔΕΗ ή στο νερό ή στο τηλέφωνο. Ακουστά λοιπόν. Κανείς άλλος.Στην περίπτωσή μου μάλιστα που δεν έχω ούτε γονείς ούτε αδέρφια, είναι ακόμα δυσκολότερο. Εννοώ ότι αν έλεγε κάποιος άλλος ας πούμε το ονοματεπώνυμό του, μπορεί να του έλεγαν ''δε σε ξέρω , αλλά σε ξέρουν οι γονείς μου, ή οαδερφός μου ή η αδερφή μου''. Εγώ δεν έχω ούτε αυτό. Κι αυτό πληγώνει μερικές φορές. Γι' αυτό ήμουν θλιμμένος. Περνάνε τα χρόνια, καμία σχέση, καμία φιλία, καμία γνωριμία.Πλέον βαρέθηκα να είμαι και θλιμμένος, δε νιώθω τίποτα πλέον για τη μοναξιά μου. Κενό.Όλα περνούν λοιπόν, αυτό είναι το συμπέρασμα. Όλα περνούν, αργά ή γρήγορα. Και η ίδια η ζωή το ίδιο.Αυτά είναι τα καλά νέα της ημέρας. Ευτυχείτε!!! (αν μπορείτε)
1
 
 
 
 
σχόλια

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Scroll to top icon