Αν έκανες πράγματα που τον αδίκησαν, τότε πίστεψε με, μια αληθινή συγγνώμη τα κάνει όλα τόσο καλύτερα. Πολλές φορές θέλουμε απλώς να ακούσουμε μια συγγνώμη που να την εννοούν.Η εφηβεία είναι ίσως η πιο δύσκολη φάση που περνάει ένας άνθρωπος στην ζωή του όσον αφορά τον ψυχολογικό παράγοντα κι όχι μόνο. Θέλει υπομονή και κατανόηση. Οι γονείς πολλές φορές φερόμαστε άθελα μας στα παιδιά μας σαν να είναι η φυσική μας προέκταση, κρίνουμε εκείνα για όσα θα θέλαμε εμείς να είχαμε πετύχει και φυσικά όλα αυτά τα κάνουμε για το καλό τους, όμως αυτά δεν φταίνε πουθενά. Προσέγγισε τον γλυκά κι ήρεμα, δείξε του πόσο τον αγαπάς, δείξε του πως τον καταλαβαίνεις και δεν είναι μόνος του. Ζήτα του συγγνώμη για τα λάθη σου. Ίσως του έχει λείψει το αντρικό πρότυπο στην ζωή του λόγω της απουσίας του πατέρα του και τώρα το αναζητά υπό την μορφή ξεσπάσματος, όμως εσύ θύμισε του πως είσαι η μια και μοναδική μητέρα του που θα τον αγαπάει και θα είναι εκεί ό,τι κι αν αποφασίσει.
19.1.2017 | 18:33
Τα εκανα σκατα!!!
Πως απομακρυνα τοσο το παιδι απο μενα?? Εφτασα στο σημειο να του πω πως ειναι φιλοξενουμενος στο ιδιο του το σπιτι! Το αγορι μου ...15 χρονων εφυγε κ πηγε να μεινει στο μπαμπα του.... Δεν ειναι οτι φοβαμαι μην παθει κατι... ειναι πως δεν το περιμενα να εχει τετοια αντιδραση!!! Τοσο σκυλα εχω γινει πια?? Ξαφνικα νομιζω πως εχω κανει τα παντα στην ανατροφη του λαθος...εχει αποξενωθει κ με βλεπει σαν ξενη. Δυσκολη η εφηβεια, δυσκολη κ η φαση η δικη μου με ολες τις υποχρεωσεις στο κεφαλι μου,δεν θελει πολυ τελικα...Μακαρι να μου μιλαγε να μου εξηγουσε τι κανω λαθος, που χανω τη μπαλα. Δεν υπαρχει χειροτερο συναισθημα ειλικρινα! Πως να ξανακερδισω την εμπιστοσυνη που εχει χαθει,να τον πεισω πως δεν ειμαι κριτης αλλα οτι του λεω ακομα κι αν δεν του αρεσει ειναι γιατι νοιαζομαι?? Πως καταφερνουν οι εφηβοι με τετοια δεξιοτεχνια να σε βγαζουν εκτος εαυτου απορω. Δεν ξερω αν εχει περασει παρομοια κατασταση καποιος απο σας..Ελπιζω να ειναι προσωρινο.
5
