21.8.2014 | 22:58
Τα ματια μου
ειναι μονιμως θλιμμενα...Και ετοιμα να κλαψουν..Κι η καρδια μου ποναει...Ολη την ημερα παλευω να μην καταρευσω, να μην αρχισω αυτο το εντονο κλαμα που καταληγει σε ουρλιαχτα...τρεις ή τεσσερις μερες χωρις καμια κριση..κι ομως ενω φαινομενικα υπαρχει ηρεμια, νιωθω οτι πνιγομαι απο τα συναισθηματα..Και παρα την ηρεμια φαινεται στα ματια μου ο πονος...Γιατι δεν εφτασα ποτε στην ευτυχια?Γιατι οταν την εφτασα εγυγε μεσα απο τα χερια μου?Αδεια τα χερια μου πια, διαλυμενη η καρδια μου, σπασμενη...Και πως να ξανακολλησεις κατι που εχει γινει σκονη σχεδον?
