ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θυμαμαι που σου ειχα δειξει τα σημαδακια μου σε εκεινη την τουαλετα..κι εσυ με φιλησες πρωτη φορα...και μετα οταν τα ξαναειδες, οταν ειμασταν μονοι μας στο δωματιο σου μου ειπες πως λυπασαι να τα βλεπεις, μου ζητησες να μην κανω αλλα...ηταν τοσο λιγα σημαδακια, τοσο μικρα...ολοι τα βλεπαν και δεν καταλαβαιναν, ολοι με ελεγαν τρελη, εσυ ηξερες πως τα εκανα γιατι πονουσα...δεν ηθελες να ξανακανω, στεναχωριοσουνα αλλα δεν με περασες για τρελη...και δεν εκανα αλλα...για πολυ καιρο...γιατι δεν πονουσα πια...και μετα πονεσα τοσο πολυ και για τοσο πολυ καιρο...και πια εχω τοσα σημαδακια...δε φταις εσυ κι ας τα εκανα οταν με ποναγες εσυ...μπορουσα να μην τα κανω...αλλα τωρα τα σημαδακια μου θα τα βλεπουν ολοι...δεν φοραω κοντες φουστες, δεν παω στην παραλια το καλοκαιρι...για να κρυψω τα σημαδακια μου...Γιατι ολοι οσοι τα δουν θα με πουν τρελη...Μονο εσυ, μονο εσυ δεν με ειπες τρελη, μονο εσυ με αγαπησες κι ας ειχα πανω μου τοσα σημαδακια...Μονο εσυ καταλαβες...Ισως τωρα δεν καταλαβαινεις τοσο, ισως τωρα δεν εχουν σημασια, ισως τωρα δεν σε στεναχωρει,ισως θυμωνεις μονο μαζι μου...Δεν ξερω και δεν θα ξερω...Αλλα θυμαμαι..θυμαμαι πως μονο εσυ καταλαβες...Θυμαμαι κι εκεινη την φωτογραφια που μου εστειλες, που ειχες φτιαξει ενα "χ" στο στηθος σου, ενα μεγαλο σημαδακι...Special needs..Καθενας μονος του σε εναν κοσμο που δεν εχει χωρο για εμας...Εγω δεν τα καταφερνω να παιξω την φυσιολογικη...Εσυ ισως τα καταφερνεις...Ομως ειμαστε και θα ειμαστε για παντα ξεχωριστοι σε εναν κοσμο αφιλοξενο για τους ξεχωριστους ανθρωπους...Καλυτερα μονοι ή μαζι λοιπον? Οχι μαζι τρελοι, μαζι ξεχωριστοι, μαζι να παλευουμε με την τρελα μας και ταυτοχρονα να την αποδεχομαστε...Μαζι σαν ανθρωποι, οχι μαζι σαν σχεση-ειναι πολυ μακρια η σχεση πια ετσι οπως τα καναμε...Μαζι ή μονοι λοιπον?εσυ διαλεγεις...